जुळली गाठ गं.... भाग २०

सकाळी घरातून निघताना बाबांनी काळजीच्या स्वरात विचारलं, "या नोकरीसाठी तू तुझी स्वप्नं बदलते आहेस, घराकडे लक्ष द्यायला वेळ मिळेल का?" सावीला हे प्रश्न अनपेक्षित नव्हते. तिच्यावर असलेल्या जबाबदाऱ्या तिला ठाऊक होत्या. पण तिला हेही माहित होतं की, जर ती स्वतःसाठी उभी राहिली नाही, तर तिचं अस्तित्व कुठेच शिल्लक राहणार नाही. ती मनाशीच म्हणाली, "ही नोकरी म्हणजे फक्त पोटाची खळगी भरण्यासाठी नाही, तर माझ्या स्वप्नांची पायरी आहे!"