कलम तीनशे चोपन्न भाग १२

‌वृषाली तिची बाल मैत्रीण होती. तसेच ओळख झालेली असल्याने तिच्या यजमानांशी रश्मी मोकळेपणाने बोलू शकली असती. उद्या सकाळी वृषालीला फोन करायचा असे तिने ठरवले. सकाळी उठल्यावर रोजची कामे पटापट उरकून रश्मीने मोबाईल हातात घेतला आणि वृषालीला फोन लावला.
वृषालीने विचारले,
" हाय रश्मी, कशी आहेस? आज एवढ्या सकाळी फोन केला आहेस. सगळे ठीक आहे ना?" यावर रश्मी म्हणाली,
" हो, मी ठीक आहे, पण मला जरा मदत हवी आहे."
" बोल ना! काय मदत हवी आहे?"
" अगं तुझी नाही, तुझ्या मिस्टरांची मदत मला हवी आहे. मला त्यांच्याशी एका केसच्या संदर्भात चर्चा करायची आहे." वृषाली म्हणाली,
" घरी येतेस का?" यावर रश्मी म्हणाली,
" घरी यायला कुठला गं वेळ? जरा अर्जंट काम आहे. त्यापेक्षा त्यांच्याकडे फोन दे. त्यांच्याशी मी फोनवरच बोलते. जर गरज असेल तर मग घरी येईन."
" काय झाले आहे गं? एनिथिंग सिरियस?" वृषालीने काळजीने विचारले.
" तुला परत सांगते निवांतपणे. आता त्यांच्याकडे फोन दे." असे रश्मी म्हणाली. वृषालीने तिच्या यजमानांना सांगितले की,
" माझ्या मैत्रिणीला, रश्मीला तुमच्याशी केसच्या संदर्भात काही तरी महत्वाचे बोलायचे आहे." असे म्हणत तिने महेश रावांच्या हातात फोन दिला. महेश रश्मीला ओळखत होते. कधी कधी एकमेकांकडे कार्यक्रमाच्या निमित्ताने जाणे येणे होत असे.
" हॅलो," असे महेश राव म्हणाले." काय काम काढले आहे माझ्याकडे?" यावर रश्मी म्हणाली,
" तुमचा सल्ला हवा आहे."
जे काही घडले होते ते सगळे थोडक्यात मुद्देसूदपणे रश्मीने महेश रावांच्या कानावर घातले. काल तिला सुचलेला मुद्दाही तिने सांगितला. यावर महेश राव म्हणाले,
" मी तुम्हाला एक सल्ला देऊ शकतो. तुम्ही एक काम करा. तुम्ही एसपी ऑफिस मध्ये एक अर्ज करा. त्या अर्जात तुम्ही लिहा की; सदर एफ. आय. आर. मध्ये जी विनयभंगाची तक्रार केली गेली आहे ती खोटी आहे. असे काहीही घडलेले नाही. आपला हेतू साध्य करण्यासाठी समोरच्या पार्टीने खोटी विनयभंगाची तक्रार दाखल केलेली आहे. कोर्टात जर एफ. आय. आर. नुसार आरोपी म्हणून संबंधित व्यक्तीला सादर केले गेले तर संभावित आरोपी म्हणून त्यांना समजले जाईल. याचा परिणाम त्या व्यक्तीच्या करिअरवर घडेल. त्यामुळे सदर एफ. आय. आर. मध्ये तपास करताना पोलीसांनी आरोपीचे मोबाईल लोकेशन, आणि सीसीटीव्ही कॅमेरा फुटेज यांची तपासणी केली जावी. त्यामध्ये जर आरोपी त्या वेळेत त्या ठिकाणी हजर नसेल, दुसऱ्या ठिकाणी हजर असेल तर सदर एफ. आय. आर. कोर्टात दाखल करण्यात येऊ नये. त्या ऐवजी खोटी तक्रार दाखल केली आहे म्हणून समोरच्या पार्टीला दंड आकारण्यात यावा.तसेच त्यांच्यावरच गुन्हा दाखल करण्यात यावा. अर्जात गुन्हा घडल्याची एफ. आय. आर. मध्ये दिलेली तारीख आणि वेळ अवश्य नमूद करावी. सोबत एफ.आय.आर.ची झेरॉक्स जोडा. त्या अर्जात लिहा की; अशी तक्रार कोर्टात जर दाखल केली गेली तर त्याचा परिणाम संबंधित व्यक्तीवर होऊ शकतो. त्यांचा पासपोर्ट जप्त केला जाऊ शकतो. पुढच्या महिन्यात कामाच्या संदर्भात कंपनी त्यांना जर्मनीला पाठवणार आहे. अशी एफ. आय. आर. दाखल झाली तर संबंधित व्यक्तीला परदेशी जाण्यास प्रतिबंध केला जाऊ शकतो. अशा वेळेस चूक नसताना त्या व्यक्तीला फार मोठ्या नुकसानास सामोरे जावे लागेल. तुम्ही स्वतः याचा विचार करावा आणि आपले उत्तर मला व संबंधित पोलीस स्टेशनमध्ये कळवावे ही विनंती."
रश्मी बारकाईने सगळे बोलणे लक्षपूर्वक ऐकत होती. ती म्हणाली,
" खरंच असे होऊ शकते?" यावर इन्स्पेक्टर महेश म्हणाले ,
"हो, होऊ शकते. सर्वसामान्य कुणीही व्यक्ती एस. पी. साहेबांना जाऊन भेटू शकते. आपली तक्रार त्यांच्यापर्यंत पोहोचवू शकते. त्यामुळे आजच्या आज तुम्ही त्यांना जाऊन भेटा." हे ऐकल्यावर रश्मीला बरे वाटले.
तिने थोडा विचार केला आणि मनाशी ठरवले की; आपण आजच एस.पी. ऑफिसला जाऊयात. ऑफिसमध्ये आज आपण येणार नाही असे तिने कळवून टाकले. तिने रात्री ॲडव्होकेट विवेक यांच्याकडून एफ. आय. आर. ची एक झेरॉक्स कॉपी आणली होती. ती तिने समोर ठेवली. ती समोर ठेवून तिने अर्ज लिहायला घेतला.