कानउघाडणी .. भाग २

शैलाताई मुग्धाच्या सासूबाईंना तिच्या लग्नाच्या आधीपासून ओळखत होत्या. मैत्री, घरोबा असं काही नसलं तरी आपल्या घराजवळ, विभागात रहात असणाऱ्यांची माहिती असते ना! तशीच जुजबी ओळख होती दोघींची. अवघ्या पस्तीशीत वैधव्य आले होते शोभावहिनींना. विसुभाऊंना आलेला पहिलाच अटॅक इतका जबरदस्त होता की धावपळ करत हॉस्पिटल गाठेपर्यंत सगळा खेळ संपला होता. निषाद अवघा दहा अकरा वर्षाचा होता. पुढे काय? शोभावहिनींना सगळा भविष्यकाळ अंधारात दिसत होता. आईवडील नव्हते, भावाची परिस्थिती अगदीच यथातथा त्यामुळे त्याच्यावर भार होऊन माहेरी रहाणे त्यांना पटत नव्हते. बहिणीने दुसऱ्या लग्नाचा पर्याय सुचवला तर नणंद तिच्या घरी चला म्हंटली, वहिनींनी दोघींनाही नकार दिला.