काव्य - रसिका (लघुकादंबरी - भाग एक)

अभिलाषा निवास…
वेळ सकाळी आठ वाजताची…
काव्यची खोली…
आज काव्यचा कॉलेजचा पहिला दिवस होता. पण काव्य साहेब मात्र आपल्या स्वप्नातच रमलेले होते. आठ वाजून गेले तरी याचा उठायचा पत्ता नाही याच विचाराने जान्हवी (काव्यची आई) लगबगीने त्याला उठवायला येते.
"काव्य, ए चल लवकर उठ आज कॉलेजचा पहिला दिवस आहे न जायच नाही का कॉलेजला सकाळ झाली बघ"
काव्य मात्र ऐकून न ऐकल्या सारख करून परत डोक्यावर चादर घेऊन स्वप्नात रमून जातो.
जान्हवीचा आवाज ऐकून काव्य लगेच जागा होतो. त्याला पहिलेच खूप उशीर झालेला असतो म्हणून आपल्या आईवर चिडत घाईघाईतच आवरायला सुरुवात करतो.
"काय हे आई, तुला माहीत होत न आज माझ्या कॉलेजचा पहिला दिवस आहे ते मला लवकर का नाही उठवलस."
जान्हवी नाश्ता बनवता बनवताच उत्तर देते.
"वाह वाह म्हणजे आता तुझ्या कॉलेजच्या वेळा देखील मीच सांभाळायच्या का? मग तु काय करणार आहेस? आणि मी अजून काय काय करायच ते ही एकदाच सांगून दे बाबा."
आवरता आवरताच काव्य मनाशीच पुटपुटतो.
"चला, झाली हिच्या बोलण्याने सकाळची सुरुवात. आता सगळं मला बाहेर पडे पर्यंत ऐकावं लागणार."
काही वेळा नंतर...
दोघ ही आपापलं आवरून नाश्त्या साठी टेबलाजवळ येतात. आणि नाश्ता करतात.
साधारणतः अर्ध्या तासानंतर...
"आई, येतो ग उशीर होईल यायला वाट बघू नकोस."
काव्य कॉलेजला निघता निघता आईला सांगतो.
जान्हवी आतूनच उत्तर देते.
"सावकाश जा रे, आणि लवकर ये घरी जास्त वेळ बाहेर राहू नकोस."
क्रमशः...
नोट ; नवीन कॉलेज, नवीन मित्र मैत्रिणी कसा असेल काव्यचा दिवस. बघूत पुढील भागात.