खरंच असं घडलं! भाग १

बारशाला जायचं म्हणून अनिल आणि अर्चना दोघेही व्यवस्थित तयार होऊन कामावर गेले.  संध्याकाळी साहेबांना विचारून अनिल लवकरच मामाकडे गेला.  मामा अंधेरीलाच चार खोल्यांच्या फ्लॅट मध्ये राहत होता.  अनिल मामाकडे गेला तेव्हा एकटा महेश पाळणा सजवत होता. अनिलने त्याला लागलीच मदत करायला सुरुवात केली.  त्याने आजूबाजूला नजर टाकली तेव्हा त्याच्या लक्षात आलं आई बोलल्याप्रमाणे तिथे तीनचार अनोळखी तरुणी होत्या. अनिल अधूनमधून त्या मुलींकडे बघत होता. त्या त्यांच्या गप्पातच गुंग होत्या.  अनिल दिसायला खूपच सामान्य होता. एक तर त्याची उंची खूपच कमी होती शरीरयष्टी पण किरकोळ होती.  एकूणच त्याच्याकडे कोणी पटकन बघेल असं काही नव्हतं.  इतर लग्नाळू मुलांप्रमाणे अनिलला सुद्धा वाटायचं की त्याचं लग्न व्हावं.  त्याच्यापेक्षा उंच मुली त्याला स्पष्ट नकार द्यायच्या आणि त्याच्यापेक्षा बुटक्या मुली त्याला पसंत पडायच्या नाहीत. आता तो चाळिशीला आला होता. त्यामुळे लग्न हे त्याच्यासाठी एक स्वप्नच ठरत होतं.