किती सांगायचं मला (भाग 13)

Tushar saw nalini

समायराचे आणि तुषारचे आता व्यवस्थित रुटीन सुरु झाले होते.... दोघेही आता कंपनीमध्ये बरेच सेटल झाले होते.... दोघांचीही पहिली पगार हातात पडली... दोघांनाही आता आपल्या घरातील अडचणीत हातभार लावणार याचा आनंद होत होता..... 

समायरा : आजच अमोघच्या हातात पैसे देते म्हणजे उद्या तो फीस भरू शकेल..... 

तुषार : माझ्या आईचं अजून दोन दिवसाचं मेडिसिन बाकी आहे... मग घ्यावं लागेल.... 

दोघांच्याही चेहऱ्यावर पहिल्या पगाराचा आनंद ओसंडून वहात होता.... तितक्यात अमोघ समायराला शोधत तिच्या कंपनीत आला.... 

अमोघने रेसेपशनिस्टला विचारले समायरा कुठे आहे?? 

तितक्यात तिथे उभ्या असलेल्या रजनीने अमोघला  तू कोण आहॆस?? असा प्रश्न विचारला?? 

अमोघ : मी तीचा भाऊ !!

रजनी : अच्छा ! तूझी ताई आणि भाऊजी त्या बाजूच्या केबिन मध्ये आहेत.... 

अमोघ : काय??  ताई आणि भाऊजी... 

अमोघ गोंधळून गेला..... जाऊदे केबिन मध्ये जाऊन बघू असा विचार करत तो तिथे गेला.. ...

समायरा एकदम आश्चर्याने ???? : अमोघ तू इथे...

 अमोघ ला तिथे पाहून समायराला एकदम घाम फुटला.... याने काही घोळ तर नसेल केला ना असं समायराला वाटून गेलं.... 

अमोघ : अगं ताई !! आज सरांनी अर्जंट फीस मागितली.. परीक्षेचा फॉर्म भरायचा आहे... दहा हजार रुपये भरायचे होते.... मला माहीती होतं की आज तूझी सॅलरी होणार... म्हणून मी इथे आलो.... 

समायरा :इतकंच ना !! मग मला फोन करायचास ना.... 

अमोघ : दहा तरी कॉल केले असतील... पण तू उचलशील तर शपथ !!

समायरा : फोन बघून, मिटिंगमध्ये सायलेंट केला आणि विसरून गेले... पैसे कुठे ट्रान्सफर करायचे आहे... 
अमोघने फीसचे अकॉउंट डिटेल्स दिले... 

अमोघ :बरं ताई !! मी बाहेर काय ऐकले... त्या मॅडम म्हणत होत्या की तुझे ताई अन भावजी आतमध्ये आहेत म्हणून...
अन हे काय ताई?? तूझ्या गळ्यात मंगळसूत्र?? 

समायरा : शु शु ????अमोघ !!  चल बाहेर एक मिनिट....

असं म्हणून समायराने अमोघला ऑफिस बाहेर नेले.... 

 समायरा : अमोघ ! हे बघ, मी घरी भेटल्यावर सगळं तूला सांगते... पण प्लीज आई आणि पप्पाला यातलं काहीच सांगू नको... तो पर्यंत मी इतकंच म्हणेन की तू काही गैरसमज करू नकोस.....

अमोघ : ठीक आहे पण खरं खुरं काय आहे ते सांगशील... 

समायरा : हो रे माझ्या लाडक्या भावा.... पण आता तू आरामशीर कॉलेजला जा... फीस भर..... संध्याकाळी बोलू... 
अमोघ : ठीक आहे ताई म्हणून अमोघ तिथून निघून गेला.. ..... 
समायरा तिच्या केबिनकडे निघाली.... मध्येच रजनीने तिला प्रश्न विचारला?? 

रजनी : काय समायरा ??तूझा भाऊ होता वाटतं?? 

 रजनीच्या अश्या अनपेक्षित प्रश्नाने समायरा गोंधळली आणि म्हणाली :हो !! माझा भाऊ, त्याला फीस भरायची म्हणून आला होता.... 

रजनी : अच्छा !! काय?? तुमचं काम आशिषला खूप आवडलं म्हणे... थोडंसं jalous वृत्तीने रजनी म्हणाली.... 

समायरा : हं.... आमचं नशीब चांगलं... चल रजनी मध्यान्हात बोलू... खूप काम बाकी आहे... असं म्हणून समायराने तिथून पळ काढला.... 

रजनी (स्वगत ):हो जसं की आम्ही रिकामटेकडेच ????

असं म्हणून रजनी आपल्या कामात गुंग झाली.... 

समायरा : हुश्श, ????वाचलोबुवा... 
मला वाटलं आता अमोघ कुठेतरी काहीतरी बोलेल... पण आपलं नशीब होतं म्हणून आपण वाचलो केबिनमध्ये पोहोचल्या पोहोचल्या समायरा बडबडली. 

तुषार : पण आता तूला अमोघला सगळं सांगावं लागेल... मलाही दीपकला सांगावेच लागले ना !!

समायरा : हो, ना... कोवळं वय त्याचं... तो कितपत मला समजून घेईल... देव जाणे.... 

तुषार :हं... जाऊदे बघुयात काय होतं ते.... यात जर माझी काही मदत लागली तर सांगशील.... 

समायरा : हो, होता होईस्तोवर तो समजून घेईल... नाहीच समजलं तर अडचण आहे... जाऊ दे !!आपण आता राहिलेली कामे पूर्ण करू..... 

तितक्यात कस्टमरचे फोन सुरु झाले.... ????

कस्टमर फोनवर : तूमची हनिमून पॅकेजची जाहिरात बघितली... आम्हाला महाबळेश्वरचं पॅकेज हवं आहे... इतर कंपन्यांच्या तुलनेत तुमचं पॅकेज स्वस्त वाटत आहे... पण सोय तूम्ही जाहिरातीत दाखवल्याप्रमाणेच होणार का?? 

तुषार : तूम्ही एकदा जाऊन तर या... तुम्हाला कंप्लेंटचा चान्स मिळणार नाही... जर तूम्ही समाधानी नाही झाले तर अजून एक ट्रिप फुकट... पण मला खात्री आहे तशी वेळच येणार नाही.... 

कस्टमर : तुमचं सगळं खरं आहे हो...  पण मी हनिमूनला एकदाच जाणार आहे ???????????? कस्टमर मिश्किलपणे म्हणाला..... 

तुषार :  तुमचं हनिमून एकदम यादगार बनेल... बोला कुठलं पॅकेज फायनल करू?? 

तुषार आणि समायराने आपल्या काम करण्याच्या पद्धतीने कंपनीमध्ये एक आगळे वेगळे स्थान मिळवले होते... 

अमोघ ऑफिसला येऊन गेल्याने तीला आता त्याला सगळं खरं सांगणं आवश्यक झालं होतं... समायराच्या मनाला ते बिलकुल पटलं नव्हतं.. कारण लहान भाऊ असून तो त्याच्या ताईकडे एक आदरणीय व्यक्तीमत्व म्हणून बघायचा... तिच्या पाऊलावर पाऊल टाकण्याचा प्रयत्न करायचा.... म्हणून त्याला कसं समजावून सांगावं हा तिच्यासमोर गहन प्रश्न होता.

ऑफिस सुटल्यावर समायरा खूप टेन्शन मध्ये आली... निघताना समायरा काहीच बोलत नाही हे तुषारच्या लक्षात आले.... 

तुषार : तूला अमोघचं टेन्शन येत आहे का?? समायरा 

समायरा : हो ना !! काय आदर्श ठेवू त्याच्यासमोर... सांग ना !!

तुषार : मी बोलू का? 

समायरा : तू कोण आहॆस??  I mean  तूझी आणि अमोघची काय ओळख आहे?? तो तुझ्यावर कश्याला विश्वास ठेवेल?? 

तुषार : अगं तूला टेन्शन आलं म्हणून मी बोललो....तूच बोल.... 

समायरा :हूं !! बोलावं तर लागणारच ना.... नाहीतर आई बाबांना ही गोष्ट कळायला वेळ लागणार नाही..... तुषार एक काम कर... मला आज बस स्टॉपवर नको सोडूस नलिनीच्या घराजवळ सोड... ती आज घरी एकटीच आहे... थोडंसं तिच्याशी बोलेल आणि मग घरी जाईल... 

तुषार :ok, exact कुठे सोडायचं?? 

समायराने सांगितलेल्या पत्त्यावर तुषार समायराला घेऊन गेला.... 

नलिनी तिच्या घराच्या बागेतच तिथल्या फुलझाडांना पाणी देत होती.... 
तुषारची नजर नलिनीवर पडली... नलिनी एकदम गोरीगोमटी,  मोकळे लाम्बसडक केस , फिक्कट गुलाबी कलरचा पंजाबी ड्रेस... झाडांना पाणी देण्यात मग्न होती. 

समायरा बाईक वरून उतरली.... आणि तुषारला म्हणाली थँक्स... मला इथे सोडल्याबद्दल... 

तुषार मनामध्ये : तू कशाला थँक्स, उलटा मीच थँक्स म्हणत त्याने आपला हेल्मेट काढला.... 

समायरा : ठीक आहे, तू येऊ शकतोस.... 

तुषार : ही तूझी मैत्रीण आहे का??नलिनी !! छान आहे... 

समायरा : तू इथे पण सुरु झालास का?? 

तितक्यात नलिनी समायरा आणि तुषारजवळ आली.. 

ती जशी जवळ आली तसं तुषारचे हृदयाची धडधड वाढली 

नलिनी : आलीस का समायरा?  आणि हा !!

समायरा : हा माझा नवरा !!तुषार... 

हे ऐकून तुषारचा चेहरा एकदम पडला.... 

ते पाहून दोघीही हसल्या ???????????? 

त्यांना तसं हसताना पाहून तुषार पार गोंधळून गेला... 

कारण त्याला नलिनी मनापासून आवडली होती... त्याला तीचे डोळे, तिच्या गालावर पडणारी खळी आणि तीची बोलण्याची पद्धत पाहून तिच्यावर तो एकदम लट्टू झाला होता.. 

तितक्यात, तूला उशीर होत असेल ना !!समायराच्या आवाजाने तुषार भानावर आला... 
तुषार :अ, हो... असं म्हणून तुषारने हेल्मेट चढवला आणि किक मारून निघून गेला.... 
नलिनी :हँडसम आहे गं !! बघ समायरा चांगला पण आहे तो... मी सगळी माहिती काढलीच आहे ना?

समायरा : नलिनी !! तूला एकदा सांगितलं ना तो माझ्या टाईप चा नाहीये... इतकाच चांगला वाटत आहे तर तुझ्यासाठी बोलू का?? 

नलिनी : इतना अपना नसीब कहा??  जाऊ दे बाई मी काही बोलत नाही.... 

समायरा : आता कसं बोललीस?? 
 
तुषार तिथून गेला खरा पण त्याचं मन तिथेच घुटमळत होतं... किती सुंदर आहे नलिनी... किती छान वाटत आहे तीला बघून... पण ही खडूस समायरा!! ????माझी नवरा म्हणून ओळख करून दिली... नलिनीला आमच्याबद्दल माहीती असेल का?????? देव करो, सर्व माहिती असावं.... असा सतत विचार करत तुषार घरी पोहोचला....

घरी पोहोचल्यावर आईने मेडिसिनची आठवण केली.... 
तुषार : हं, बरं झालं आई तू आठवण केलीस... हा माझा नवीन जॉबचा पहिला पगार असं म्हणून त्याने पगाराचा चेक आईच्या हातावर ठेवला... आणि आईच्या पाया पडला... 

तुषारच्या आईने आता लवकरच बोहल्यावर चढा असा आशीर्वाद देत... हा चेक देवाला दाखवून तू नंतर बँकेत टाक असं सांगितलं... 

तुषार : आई तू पण ना !! तूझ्या या देवाच्या मनात असेल तर तूझी ही इच्छा पण पूर्ण होईल.....असं मनातल्या मनात म्हणाला... 

इकडे नलिनीसोबत थोडी चर्चा केल्यावर अमोघला विश्वासात घेऊन सर्व सांगायचे असे ठरवून समायराने तीचे मन घट्ट केले.... 
क्रमश :
©®डॉ.सुजाता कुटे

क्रमश :
©® डॉ.सुजाता कुटे

🎭 Series Post

View all