कोणाच्या खांद्यावर कोणाचे ओझे.. भाग ११

" एक गोष्ट याद राख. माझी वस्तू मी सहजासहजी कोणाला देत नाही." रणजीतने स्वानंदीचा दंड घट्ट पकडला होता. स्वानंदीने त्याचा हात झटकला आणि ती बाहेर निघून गेली. खाली वत्सलाताई आणि आबासाहेबांसमोर तिला जायचे नव्हते. डोकं शांत करायला ती गच्चीवर गेली. गार वारा सुटला होता. समोर बाग दिसत होती. रातराणीचा मंद सुवास दरवळत होता. टिपूर चांदणं पडलं होतं. तिचा गेलेला मूड परत येत होता. दूर कोणीतरी गिटार वाजवत होतं. ती झोपाळ्यावर बसून ते ऐकू लागली. तिने डोळे मिटून घेतले. तिच्या हातावर कोणीतरी हात ठेवला. तिने डोळे न उघडता तो स्पर्श स्वतःमध्ये सामावून घेतला.