पुनर्विवाह (कृष्ण सखी)-१८३

तिच्यापाठोपाठ कृष्णा ही खेचल्यासारखा खोलीतून बाहेर गेला. सखी स्वयंपाकघरात गेल्यावर कृष्णा तसाच पुढे होत अंगणाच्या दरवाजात उभा राहिला. बाहेर पावसाची रिमझिम चालू होती नुकतीच सर येऊन बरसल्याने सगळीकडे पाणी पाणी झालेलं. कृष्णाला पहिल्यांदाच त्या पावसामध्ये भिजावसं वाटत होतं. तो बाहेरच्या पायरीवर उभा राहून हातामध्ये वळचणीची धार झेलत होता की त्याला पाहताच आपल्या अंगणातून दत्ताने आवाज दिला,
“मास्तर ऽ ऽ ऽ ऽ..”