पुनर्विवाह (कृष्ण सखी)-२१२

त्याच्या हातावर अगदी त्याला बिलगून सखी शांत झोपलेली. झिरो बल्बच्या प्रकाशात तिच्या गालांवर त्याच्या दातांचे ठसे पाहताना आताही त्याचे दात  शिवशिवले. रात्रीचे त्यांचे धुंद क्षण आठवून तिचे फिकट गुलाबी ओठ या क्षणी त्याला जास्तच गुलाबी दिसले आणि तो गालात हसला. तिच्या चेहऱ्यावर विस्कटलेल्या केसांना मागे घ्यायला त्याचे हात मोकळे होतेच कुठे! ज्या हातावर तिचं डोकं होतं त्याच हाताच्या मिठीत ती बंदिस्त होती तरं त्याचा दुसरा हात तिच्या काकणांवर फिरत होता. तिच्या ओठांवर नेहमीसारखे विराजमान झालेले तिचे नाठाळ केस पाहून कृष्णाने हलकेच तिच्या चेहऱ्यावर फुंकर घातली.