पुनर्विवाह (कृष्ण सखी)-१९३

कृष्णाने मोठा श्वास घेतला आणि शाळेच्या पत्र्याच्या वळचणीच्या पाण्याची संततधार हातावर घेत बोलला,
“आपण रस्त्याने चालत असतो. प्रवास चालू असतो. आपण आनंदी असतो आणि चालता चालता अचानकच आपण पाय घसरून पडतो, मुद्दामून पडत नाही पण पडतो; अगदी असंच, अगदी असंच व्यक्ती प्रेमात पडते. तिच्याही नकळत, तिला तर ठाऊकही नसतं पण अशीच अपघाताने प्रत्येक व्यक्ती प्रेमात पडते. ती मुद्दामून प्रेम करत नाही आणि ते ठरवून होतही नाही. आपोआप होतं, अगदी चालता चालता पडल्यासारखं म्हणून तसं म्हणतात, प्रेमात पडलो किंवा प्रेमात पडले.”