कुपीतलं गुपित. | भाग ४ | शेवट

तिचं ते बोलणं ऐकून तो हळवा झाला. त्याच्या डोळ्यात पाणी दाटून आले. तो त्यांचे जोडलेले हात धरून बोलू लागला,
"काकी तुम्ही नका माफी मागू... मुलगा जवळ नसल्यावर एका आईला किती दुःख होते मी पाहिलं आहे. पण ह्या नराधमांनी मला मुक्ती देखील मिळू नाही दिली. माझा जीव गेल्यावर मला त्या झाडाच्या मागे पुरलं आणि मी घर आणि माझ्या आई बाबांना सोडून पळून गेलो असं गावात सर्वत्र सांगितलं. मी तुमच्या पुढे हात जोडतो मला न्याय आणि मुक्ती मिळवून द्या. मी तुम्हाला कधीच त्रास देणार नाही. आणि तुमच्या मुलाला काही नाही होणार कारण ह्या कुपीत विष नाही आता."
तो बोलताना ढसा ढसा रडू लागला. त्याचं बोलणं ऐकून बाकी सगळे देखील रडू लागले.