ललित लेख सांग तु आहेस ना?

शुभ्र रानफुलांवरले दवबिंदू...
मोकळ्या रस्त्यावले पाण ओघळ अन् मधेच थुई थुई नाचून जाणारी खारुताई...
पिवळसर पोपटी ते गर्द हिरवाईत बदलत जाणारं पानांचं रूप जणू नवथर तारूण्यानं जाणतेपणात हळूहळू स्वतः ला मुरवत जाणं.
शाश्वता कडून अशाश्वताच्या प्रवासात हात धरून कुणी नेतय असं वाटतानाच त्याचं अस्तित्व जाणवत राहतं.
सांग तु आहेस ना?