प्रेम - निस्वार्थ की स्वार्थी

निशा घरी आल्यानंतर सर्व आवरून आपल्या खोलीत येऊन बसते आणि एका पुस्तकामध्ये स्वतःचे डोके घुसवून बसते . आणि फोने मात्र दूर फेकून देते . कळत न कळतपने हे तेच पुस्तक असते जे ती नेहमी वाचत असे आणि स्वतःचा आनंद एका काल्पनिक दुनियेत शोधत असे . पण आज त्या पुस्तकाची पाने सुद्धा निशाला वेगळेच संदेश देत होते . आज त्या पानांमध्ये गुरफटताना निशाला समीर आठवत होता त्यांचे ते दोन क्षणांचे चुंबन आठवत होते त्याची ती दोन क्षणाची भेट आठवत होती त… त्याचे ते न कळत पने जवळ येणे तिला आठवत होते त्याचा तो अलगद स्पर्श त्याचा तो सहवास ते सर्व काही निशाच्या डोळ्यासमोर लक्ख पने उभे राहत होते ...आणि जणू पुन्हा पुन्हा ती ते क्षण जगात होते तिच्या मनाला ते क्षण खूप सुख सुद्धा देत होते पण त्याच बरोबर हे योग्य आहे का ? मी घाई तर नाही करता ना ? समीर विश्वासू तर आहे ना ? आणि हे सर्व योग्य आहे का? असे अनेक प्रश्न निशाच्या मनाला भेडसावत होते.