महापुरातील कुटुंब २

मुलांच्या कानावर चर्चा पडत होत्या. आणखी अंधार पडला. पावसाने अजून जोर धरला होता. रात्र जणु वैऱ्याची वाटत होती. कोणाशीही संपर्क होत नव्हता. अंधारातल्या काळोखात एक प्रंचड राक्षस सगळ्यांना गिळंकृत करतो की काय असे वाटत होते ‌. वीज कडाडल्या नंतर पडणाऱ्या प्रकाशात गावातील भीषण वास्तव दिसत होते. ते पाहून सगळ्यांच्या काळजात धस्स होत होते. लहान मुले घाबरून आई वडीलांना बिलगत होते. म्हातारी बाया बापडे देवाचे नामस्मरण करत होते. कोणी भुकेपोटी रडत होते. तर कोणी भितीपोटी... सगळ कस वाईट घडत होतं. सुख समृद्धी आणि समाधानाने नांदणाऱ्या या गावात फार विपरीत घडल होतं. ज्यांच्या जवळ कंदील होते त्यांनी ते पेटवले. गेस्ट हाऊसच्या मालकाने सगळ्यांची जेवायची सोय केली. रात्रभर पाऊस कोसळत होता. महाप्रलय आले होते. विलासची गाय आणि वासरू तर गेलच होतं. आता आणखी सकाळी काय बघायला मिळते ते बघू या. असे म्हणत एकमेकांना दिलासा देत सकाळ होण्याची वाट बघत बसले.