आधार हक्काचा - भाग ५(अंतिम भाग)

दिवसांपाठोपाठ दाजीबा गेल्याचे दुःख विसरून सूरज आणि साजिरी आपल्या संसारात रमून गेले. तो दोन्ही मुलींना सावत्र बाप असल्याचे कधीच जाणवून न देता पोटच्या पोरींसारखा जीव लावत होता. त्यांनी मुलींना खूप शिकवले. चांगले शिक्षण देऊन त्यांना हवी ती नोकरी मिळवून देण्यासाठी खूप प्रयत्न केले. आता त्या दोघीही स्वतःच्या पायावर उभा राहिल्या होत्या. बघता बघता काही वर्षातच दोन्ही मुली लग्नाच्या वयाच्या झाल्या. सूरज आणि साजिरीने निशा व निधीचे त्यांच्या मनाप्रमाणे योग्य अशी स्थळे पाहून लग्न लावून दिली.