Login

"मायेच्या नात्याची ऊब" भाग - १४

Jithe Mayechi Oob Thithe Fakt Jivala Japala Jato
मायेच्या नात्याची ऊब: भाग १४
बाबांचा पहिला 'पगार' आणि आईची 'शिदोरी'
​ राघव युरोपमधील कॉन्फरन्स यशस्वी करून उत्साहात घरी परतला. शार्वीने त्याचे औक्षण केले. यशस्वी सादरीकरणाचे श्रेय आता त्याने केवळ शिस्तीला न देता, स्वतःच्या आत्मविश्वासाला दिले होते.
पण त्या आत्मविश्वासाचा पाया आई-बाबांनीच रचला होता.संध्याकाळी सगळे शांत झाल्यावर राघव आणि शार्वीने आई-बाबांना व्हिडिओ कॉल केला. कॉन्फरन्सच्या यशाबद्दल ऐकून ते खूप खुश झाले.
"आई, तुमचा आशीर्वाद आणि बाबांनी दिलेले मॅनेजमेंट टिप्स खूप उपयोगी पडले," राघव म्हणाला.बाबा हसले.
"अरे,ती मॅनेजमेंटची सिस्टीम आम्ही तुझ्यासाठी नाही, तर माझ्यासाठी लावली होती, जेव्हा मी नोकरीला लागलो!"
यावर आई (अरुणा) लगेच म्हणाली, "आणि हो राघव, तुला आठवतंय? मी जाताना तुला डब्यात शेंगदाण्याची चटणी आणि लिंबाचं लोणचं दिलं होतं. ते सगळं 'गारपीट' झाली म्हणून दिलं होतं."
शार्वीला काही कळेना. "गारपीट? आई, काय बोलताय तू? तुम्हाला काही त्रास झाला होता का?"
अरुणा आणि बाबा हसले. बाबांनी जुनी गोष्ट उलगडली: "अगं, ही गोष्ट आमच्या लग्नानंतरची आहे. माझा पहिला पगार हाती आला. नवीन नोकरी, नवीन शहर आणि घरात कोणतीच शिस्त नाही. मी उत्साहाने अर्धा पगार मित्रांना पार्टी देण्यात आणि नवीन गॅजेट्स खरेदी करण्यात खर्च केला. महिना संपायला दहा दिवस बाकी असताना, घरात खाण्यापिण्याचे वांधे झाले."
"हो, आणि त्याच वेळेस अचानक मोठी 'गारपीट' झाली. मार्केटमध्ये काहीच मिळालं नाही. तेव्हा मला माझ्या आईने दिलेली 'मायेची शिदोरी' आठवली—सुके पदार्थ, लोणची आणि चटण्यांचे डबे. ते डबे फक्त दोन दिवस पुरले, पण त्याच दोन दिवसांत मला कळाले, 'मोह' आणि 'गरज' यात काय फरक असतो."
अरुणा पुढे म्हणाली, "तेव्हा बाबांनी ठरवले, की घरात पैशाचे आणि वस्तूंचे वर्गीकरण 'शिस्तीनुसार'च होईल. तुमचा डबा आणि चटणी हे फक्त खाद्यपदार्थ नव्हते, बाळा, ती माझ्या आईची आणि माझ्या लग्नानंतरच्या 'गारपीटीच्या' काळात मिळालेली 'शिदोरी' होती. ती शिदोरी मी तुला दिली.कारण परदेशात राहून तुम्हाला कधीही 'गारपीट' झाली, तर ही शिस्त तुम्हाला आधार देईल."
शार्वी आणि राघव दोघांच्याही डोळ्यांत अश्रू तरळले. त्यांना कळाले की, आई-बाबांची प्रत्येक 'शिस्त' ही त्यांच्या आयुष्यातील एखाद्या मोठ्या अनुभवावर आधारित होती. ती केवळ 'सोय' नव्हती, तर 'संस्कार' होते.
त्यांचे लग्न झाल्यानंतरचे सुरुवातीचे ते साधे जीवन आणि त्यातून मिळालेले धडे, हेच त्यांच्या मायेच्या ऊबेचे खरे रहस्य होते.
राघवने ठरवले की,तो आणि शार्वी आता फक्त आईबाबांची 'शिस्त' पाळणार नाहीत, तर त्यांचे लग्नानंतरचे हे 'साधेपण' आणि 'संघर्षातून शिकलेले' धडे देखील आत्मसात करतील.
​क्रमशः
सदर दीर्घकथेचे भाग नियमित पोस्ट होणार असून याचे पुढील भाग चुकू नयेत म्हणून पेज फॉलो करा आणि फॉलो सेटिंग मध्ये जाऊन "fevorite "आॉप्शन निवडून घ्या जेणेकरुन एकही भाग सुटणार नाही.
0

🎭 Series Post

View all