मायेच्या नात्याची ऊब: भाग १५
©®सौ. ऊज्वला रवींद्र राहणे
'कडधान्याची फॅमिली' ते 'माणसांची फॅमिली'
राघव युरोपमधून परतल्यानंतर आणि आई-बाबांच्या लग्नानंतरच्या 'गारपीटीच्या' अनुभवाचे महत्त्व समजून घेतल्यावर, राघव आणि शार्वीच्या जीवनात एक अविश्वसनीय शांतता आली होती. करीअर आणि आर्थिक नियोजन 'बाबा सिस्टीम'नुसार अगदी व्यवस्थित मार्गी लागले होते. प्रत्येक गोष्ट जागेवर आणि वेळेवर असल्याने त्यांचा वेळ आणि ऊर्जा वाचत होती.
एक संध्याकाळ, शार्वी जुन्या सामानाचा कप्पा आवरत होती. तिला आतमध्ये आईने भारतातून आणलेली आणि एकदाही न वापरलेली एक सुंदर, मुलायम 'बेबी बास्केट' मिळाली. ती बास्केट बघून शार्वी काही क्षण स्तब्ध झाली. तिला आठवले की, आईने ही बास्केट मागच्यावेळी भारतातून परतताना 'गरजेनुसार' म्हणून आणून ठेवली होती.
राघव नुकताच जिममधून परतला होता. शार्वीला बास्केटकडे टक लावून पाहताना पाहून तो जवळ आला.
"आईने ही वस्तू पण 'शिस्ती'च्या नावाखाली आणून ठेवली होती, राघव," शार्वी हळूच म्हणाली. "आईने दिलेले लिंबाचे लोणचे, बाबांनी फाईल केलेले इन्शुरन्सचे पेपर... आणि हे बास्केट. या सगळ्याचा अर्थ काय आहे?"
राघवने शार्वीचा हात हातात घेतला. "मला वाटतंय, या सगळ्याचा अर्थ 'तयारी' आहे, शार्वी! लग्नानंतरच्या 'गारपीटी'च्या काळात घरात वस्तू नसण्याचा अनुभव आई-बाबांनी घेतला. म्हणून त्यांनी आम्हाला शिकवले की, आयुष्यातील मोठी आणि महत्त्वाची गोष्ट 'मोह' म्हणून नाही, तर 'ममता' आणि 'शिस्त' म्हणून स्वीकारावी."
शार्वी भावनिक झाली. "हो ना! आधी आम्ही विचार करायचो की, 'करिअर सेट झाल्यावर, प्रमोशन झाल्यावर' मुलांचा विचार करू. पण खरी गोष्ट म्हणजे, शिस्त आणि शांतता मिळाल्यावरच घरात 'नव्या जीवनाचे' स्वागत करण्याची मानसिक तयारी होते."
राघवने तिला प्रेमाने जवळ घेतले आणि म्हणाला, "आईने किचनमध्ये 'कडधान्याची फॅमिली' बनवली. बाबांनी कामाच्या फाईल्सची 'वर्गीकरणानुसार' फॅमिली बनवली. पण आता मला वाटतंय, या सगळ्या शिस्तीचा अंतिम उद्देश आमच्या 'माणसांच्या फॅमिली'ला एक मजबूत आणि शांत आधार देणे हाच होता."
त्यांच्या चेहऱ्यावर आता भविष्याच्या ताणाची नाही, तर एका गोड, शांत निर्णयाची चमक होती. राघव म्हणाला, "मायेची ऊब ही फक्त प्रेम नाही, शार्वी, ती 'सक्षम' होण्याची खात्री आहे. आणि आज आपल्याला खात्री आहे की, आपण या 'गारपीटी'च्या जगातही आपल्या 'गोड बातमी'ला शांत आणि सुव्यवस्थित घर देऊ शकतो."
शार्वी हसली. त्या रात्री त्यांनी आई-बाबांनी दिलेल्या 'मायेच्या ऊब'च्या आधारावर आयुष्यातील सर्वात महत्त्वाचा आणि गोड निर्णय घेतला. आईने ठेवलेले ते रिकामे बास्केट आता लवकरच भरले जाण्याची चाहूल लागली होती. ही नुसती 'गोड बातमी' नव्हती, तर 'शिस्त आणि संस्कारांचे' फळ होते.
क्रमशः
सदर दीर्घकथेचे भाग नियमित पोस्ट होणार असून याचे पुढील भाग चुकू नयेत म्हणून पेज फॉलो करा आणि फॉलो सेटिंग मध्ये जाऊन "fevorite" आॉप्शन निवडून घ्या जेणेकरुन एकही भाग सुटणार नाही.
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा