आनंदाची 'गारपीट' आणि राघवचा गोंधळ आईने ठेवलेले ते रिकामे 'बेबी बास्केट' आता लवकरच भरले जाणार होते. राघव आणि शार्वीने आई-बाबांना व्हिडिओ कॉलवर ही 'गोड बातमी' सांगितली. दोन्ही घरांमध्ये आनंदाचे वातावरण पसरले. आई-बाबांना तर विश्वासच बसेना! "आम्ही येण्याबद्दल बोलत असताना, तुम्ही तयारी केलीत पण बोलला नाहीत," आई (अरुणा) आनंदाश्रूंनी म्हणाली.
सुरुवातीचा आनंद शांत झाल्यावर, शार्वीचे दिवस सुरू झाले. आईने दिलेल्या 'शिस्त आणि तयारी'चे धडे एका बाजूला, तर दुसऱ्या बाजूला शरीरात होणारे बदल. शार्वीला सतत झोपून राहावेसे वाटे. सकाळी उठल्यावर उलट्यांचा त्रास सुरू झाला. आईने किचनमध्ये लावलेल्या 'शिस्ती'नुसार ती गरम गरम काहीतरी खाण्याचा प्रयत्न करी, पण लगेच उलट्या होऊन जाई.
हे सगळे पाहून राघव पूर्णपणे गोंधळला. ऑफिसमधील अत्यंत कठीण क्लायंट्स आणि डेटा व्हॅलिडेशन रिपोर्ट्स सहज हाताळणारा राघव आता या 'गोड बातमी'च्या समोर पूर्णपणे केविलवाणा झाला होता.
"शार्वी, तू इतकी शांत, शिस्तबद्ध मुलगी. पण तू आता काहीच का खात नाहीयेस? तू थोडं सॅलड, किंवा स्मूदी घेतेस का? मी आणू का गरमागरम पोळी?" राघव घाबरून प्रश्न विचारत होता, पण शार्वीला काहीही नकोसे झाले होते.
"राघव, शांत हो! मला डॉक्टरने सांगितले आहे, हे सगळे नॉर्मल आहे. पण तू नको घाबरूस. मला फक्त झोपू दे," शार्वी अशक्तपणे म्हणाली.
राघवने लगेच आईला व्हिडिओ कॉल केला. "आई, शार्वी खूप झोपते आहे आणि तिला काहीच खावेसे वाटत नाहीये. ती खूप अशक्त झाली आहे! आता काय करू मी? मी तिला कामाच्या वेळेवर उठवू का? नाहीतर तिची ‘कामाची फॅमिली’ मागे पडेल."
अरुणा आणि बाबा दोघेही हसले. "अरे राघव, तुझ्या बायकोला आता 'वर्गीकरणानुसार' नाही, तर 'ममतेनुसार' वागवायची वेळ आहे!" अरुणा हसून म्हणाली. "तिला सध्या फक्त 'शांतता' आणि 'आधार' हवा आहे. तू तिची कामे नको बघू, तर तिची 'काळजी' घे."
बाबांनी राघवच्या खांद्यावर हात ठेवला (व्हिडिओ कॉलवर) आणि म्हणाले, "तुझ्या कामाच्या फाईल्समध्ये 'emergency fund' होता, ना? तसा हा 'गोड बातमी'चा 'emergency phase' आहे. इथे 'शिस्त' बाजूला ठेव आणि 'प्रेम' वापर."
राघवला लगेच आपल्या लग्नानंतरच्या 'गारपीटीच्या' काळातील आई-बाबांची आठवण झाली, जिथे 'शिस्त' नव्हती, पण 'प्रेम' आणि 'शिदोरी' होती. राघवने लगेच ठरवले. त्याने कंपनीकडून 'वर्क फ्रॉम होम'ची (WFH) व्यवस्था केली आणि शार्वीसाठी दिवसभर शांतता आणि आराम देण्याचे काम हाती घेतले.
दरम्यान, शार्वीच्या आईला (अरुणा) आणि राघवच्या आईला (विजयाला) ही बातमी कळताच, त्यांच्या पायाला भिंगरी लागली होती. दोन्ही आयांनी फोनवर चर्चा केली आणि एक मोठी 'शिस्तबद्ध' योजना तयार केली.
"अरुणा, आपली मुले परदेशात एकटी आहेत. त्यांना आता 'मायेच्या ऊब'ची सर्वात जास्त गरज आहे. आपण दोघीही लगेच निघूया!" विजया (राघवची आई) म्हणाली.आणि मग, दोन्ही घरात आनंदाचे आणि उत्साहाचे वातावरण तयार झाले.
एका बाजूला राघव गोंधळलेला होता, तर दुसऱ्या बाजूला दोन्ही आया त्यांच्या परदेश प्रवासाची तयारी 'शिस्ती'नुसार करत होत्या. लवकरच घरात 'मायेच्या ऊब'चा डबल डोस येणार होता.
क्रमशः
सदर दीर्घकथेचे भाग नियमित पोस्ट होणार असून याचे पुढील भाग चुकू नयेत म्हणून पेज फॉलो करा आणि फॉलो सेटिंग मध्ये जाऊन "fevorite" आॉप्शन निवडून घ्या जेणेकरुन एकही भाग सुटणार नाही.
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा