माझं काय चुकलं भाग १

प्रसाद अगदी लाडात वाढत होता.. तो जरा रडला तर लगेच त्याच्यासाठी सगळे उभे असायचे.. साधी शिंक आली तरी लगेच दवाखान्यात घेऊन जायचे.. तळ हाताच्या फोडाप्रमाणे सगळेच जपत होते त्याला.. काही दिवस सीमाच्या पाठीवर झाला म्हणून तिचे पण लाड झाले पण काही दिवसच.. नंतर त्या चौघी बहिणी दुर्लक्षित झाल्या त्या कायमच्याच.. नेहमी प्रसादला जास्त जपलं जात होतं.. नवीन कपडे प्रसादसाठी..आई तिच्या जुन्या वापरलेल्या साड्यातून तिच्या बहिणींना फ्रॉक शिवायची आणि नंतर तेच वापरलेले फ्रॉक  सीमाला मिळायचे.. कायम बाकीच्या बहिणींनी वापरलेले कपडेच घालायची ती..पायातल्या चप्पला मोठ्या बहिणींच्या, बाबांनी खाऊ आणला तरी पहिला प्रसादला मिळायचा.. जेवायला बसलं की गरम गरम ताजे जेवण प्रसाद साठी.. बहिणींना शिळं रात्रीचं उरलेलं जेवण द्यायचे..दूध दही-तूप प्रसादसाठी दिलं जायचं आणि मुलींनी मागितलं तर "तुम्हाला कशाला?? मुलगा आहे तो बाहेर जातो तुम्ही घरातच असता ना!! दही तूप खाऊन जाड व्हाल मग लग्न कशी जमायची पुढे जाऊन.?" आजी,आई बोलायची.. आश्चर्य म्हणजे त्या स्वतः एक स्त्री असून दुसऱ्या स्त्रीला हीन वागणूक द्यायच्या. एवढ्याश्या चिमुरड्या वयात खाऊन पिऊन जाड होऊ नये म्हणून  केवढी काळजी. असमानतेचे धडे तेथेच गिरवले जायचे..