Login

माझा प्रियकर

मनात वरला तोच साथीदार बनला ही सांगणारी कविता
माझा प्रियकर

माझ्या दारी सजले तोरण
रांगोळ्यांनी भरले अंगण
आप्तेष्टांनी भरले माझे घर
अन् नदिपल्याड माझा प्रियकर

नजर चुकवत गेले तिथे
होता माझा प्रियकर जिथे
पाहुनी मला त्याची कळी खुलली
त्याच्या प्रेमळ नजरांनी दुनिया मी भुलली

थोडावेळ त्याच्या मिठीत विसावले
शहराले अंग मन माझे सुखावले
वेळेचे होता भान पुन्हा आले परतून
त्यानेही मला घेतले होते समजून

घरी येता कळले येणार पाहायला कोणी
साकडे घातले देवाला मनातलाच बनावा धनी
तोच प्रियकर बनला आयुष्याचा जोडीदार
भाग्यवान मी मिळाला सुखदुःखाचा साथीदार