माझे मन अखेर तुझे झाले _ भाग २६

रात्री खूप वेळ समिधा जागीच होती. उलट सुलट विचारांची तिच्या डोक्यात अलोट गर्दी झाली होती. उशिरा कधीतरी तिला झोप लागली ती मात्र एकदम गाढ झोप. सकाळी सोसायटीतील झाडावर पक्ष्यांच्या किलबिलाटाने तिचे डोळे उघडले. क्षणभर तिला आपण कुठे हवापालट करायला आलो आहोत की काय असे वाटले. तिच्या घरी ते सर्व दाटीवाटीने झोपत असत. कधी झोपेत एकमेकांचा पाय लागायचा आणि झोपमोड व्हायची. पण इथे मऊशार ऐसपैस बेडवर खूप छान झोप लागली. ती पूर्ण जागी झाल्यावर तिला कळलं की अरे आपण अभिरामच्या घरात नवी नवरी आहोत. सासूबाई नसल्या तरी सासरे बुवा आहेत. त्यांचं आपल्याबद्दल काय मत होईल. खरं तर आपल्याला रोज लवकर उठायची सवय आहे. तिने बाजूला पाहिलं तर सायली मस्त आरामात झोपली होती. तिच्या कपाळावर एक चुकार बट आली होती त्यामुळे ती खूप गोड दिसत होती. तिने समोर पाहिलं. मावशी उठून ध्यान धारणा करत होती. तिचं लक्ष गेल्यावर तिने आपुलकीने समिधाला विचारलं,