ईरा गेट टुगेदर
2023 साली पुणे शहरात ईराचे पहिले स्नेह संमेलन भरले तेव्हापासूनच मला ईरा स्नेह संमेलनाला जायची फार इच्छा होती. मात्र योग काही जुळून आले नाहीत असेच म्हणावे लागेल कारण 2024 च्या नाशिक येथे घेण्यात आलेल्या द्वितीय ईरा स्नेहसंमेलनाला जाण्यासाठी माझी तिकिट्स कन्फर्म होती तरीही काही व्यक्तिगत कारणामुळे माझं जाणं झालं नाही.
2020 पासून मी इरा सोबत जुळलेली. तेव्हापासून घेण्यात आलेल्या वेगवेगळ्या स्पर्धा दरम्यान मी विविध लेखकांसोबत पाचशे हजार किलोमीटर अंतरावर राहूनही काम केले. त्यामुळे मनात एक हुरहूर होती की या व्यक्ती प्रत्यक्ष कशा असतील? जसं लिहितात तशाच असतील की त्यापेक्षा अगदी उलट? खास म्हणजे, CEO of Irablogging, संजना मॅडम, त्यांच्या सोबत उभे राहून या साम्राज्याला हातभार लावणारी त्यांची फॅमिली. आमचा 2022 चा कॅप्टन ग्रुप, 2023 चा ईरा चॅम्पियन्स स्पर्धा ग्रुप, कोविड दरम्यान आमची मुलाखत घेतलेल्या निधी मॅडम, मानसशास्त्रावर बोलून सतत आम्हाला प्रोत्साहित करणारे अमित मढेकर सर, मला ना यांना भेटून यांना चक्क वाचायची इच्छा होती.
हो मला फक्त पुस्तक वाचायला नाही आवडत हं, मी माणसंही वाचते. असं तर 2025 मध्ये आमचं ठरलंच होतं काहीही झालं तरीही यावर्षी ईरा स्नेहसंमेलनाला जायचंच. योगायोगाने मार्च 2025 मध्ये अहो कोल्हापूरलाच साइटवर रुजू झाले. त्यामुळे शिक्कामार्फत झाला आमच्या कोल्हापूरला जाण्यावर. कारण नागपूर ते कोल्हापूर म्हणजे रेल्वेने सत्तावीस ते अठ्ठावीस तासाचा प्रवास. गोंदिया कोल्हापूर महाराष्ट्र एक्सप्रेस ही एकच रेल्वे जिला पॅसेंजरचा दर्जा दिला जातो. इतकी ती हळू चालते. २७,२८ तासात माझं बारा वर्षाचा लेकरू माझा जीव नकोसा करून टाकेल याची मला खात्री होती. कारण रेल्वे त्याचे पाय काही चुपचाप बसत नाहीत. बाळासाहेब कधीकधी या बोगीतून त्या बोगीतही चालले जातात. म्हणून आम्ही 17 ते 18 तासांचा स्लिपर लक्झरीने प्रवास करायचं ठरवलं. जे अर्थातच थोडं महाग पडलं. पण जिव्हाळ्याच्या माणसांना भेटण्याची ही संधी मला घालवायची नव्हती. त्यांना भेटून त्यांच्यासोबत राहून जो अनुभव मी सोबत घेऊन आले त्यापुढे ते काहीच नाही.
ठरल्याप्रमाणे संजना मॅडमनी आम्हाला पिकअप करण्यासाठी गाडी पाठवली होती. त्यात सर्वात पहिली भेट झाली ती नामदेव सरांना. अगदी साधं व्यक्तिमत्व. न चुकता आपल्यावर आपल्या वाढदिवशी उत्साही शब्दसुमनांचा वर्षाव करणारा लेखक माणूस. नंतर सतत हसमुख दिसणाऱ्या, साक्षात लक्ष्मीचे चैतन्य चेहऱ्यावर असणाऱ्या सारिका मॅडम आपला लवाजमा घेऊन आमच्या सोबत गाडीत बसल्या. मला आधी वाटले इतकं काय आणलं असेल यांनी. बघते तर मॅडमने प्रत्येकासाठी काही ना काही भेटवस्तू आणली होती. कोणासाठी झाडाच्या कलम, कोणासाठी लोणचं, मसाले, फेस पॅक, आम्हा सर्व स्त्रियांना त्यांनी सुंदरशी कानातले दिले. मी तर त्यांना म्हटलं एक टेबल घ्या, त्यावर आपल्या सर्व वस्तूंचा स्टॉल लावा. Jokes apart.
फार्म हाऊसला पोहोचताच संजना मॅडमने आमचे हळदीकुंकू लावून, आरती ओवाळून स्वागत केले. मग एक एक करून एक एक फेसबुक, व्हाट्सअप वरील इरा ब्लोगिंग ग्रुप द्वारे ऑनलाइनच्या जगात भेटलेले चेहरे समोर येऊ लागले. त्यांना भेटून ना असं वाटलंच नाही की ही आमची पहिली भेट आहे. जवळजवळ सर्वच एकमेकांसाठी काही ना काही घेऊन आले होते. कोणी ट्रे, कोणी लाडू, केळी वगैरे वगैरे, वंदना ताईंनी स्वतःच्या हाताने बनवलेल्या चकल्या, चिवडा, शंकरपाळी. त्यांच्यापुढे ना मला मी अगदी छोटी झाल्यासारखे वाटले. असं वाटलं अगदी माहेरिच आलो आहोत आपण.
खुशी, तिने इतक्या छान पद्धतीने सर्व माणसांना हाताळले ना. काहीच स्त्रियांना जमतं हे. त्यांना रिल्स बनवयला मदत केली, रिल्स, गाणी शोधून कसं, काय करायचं ते समजावून सांगितलं. आमच्या अहोलाही सर्वांनी आपल्यात समाविष्ट केले आणि म्हणून अहोही त्यांच्यात छान मिसळले. आपल्या खातीर दिवसभर मिटिंग्ज, फोन, साईटचा पसारा सांभाळून आलेल्या पसंदीदा मर्दच्या चेहऱ्यावर आनंदाचे हसू पाहायला कोणाला नाही आवडणार.
भिडे सर व मीनाक्षी मॅडम यांचे मला फार कौतुक वाटले. या वयातही त्यांचा उत्साह वाखाणण्याजोगा होता.
धन्यवाद संजना मॅडम इतके छान स्नेहसंमेलन आयोजित केल्याबद्दल. निधी मॅम व अमित सरांनी खूप छान गेम ठेवले, दिवसभर क्रियाशील राहाले व आम्हालाही क्रियाशील ठेवले त्याबद्दल आपलेही फार आभार. एस जे फार्म हाऊसनेही खूप छान व्यवस्थापन केले.
फक्त एक छोटीशी विनंती आहे. पुढील स्नेह संमेलनावेळी आम्हा लेखाकांना दोन तास तरी फक्त बोलण्यासाठी, गप्पा करण्यासाठी द्यावे कारण अजूनही मला बऱ्याच लेखकांसोबत बरंच काही बोलायचं होतं, त्यांना जाणून घ्यायचं होतं. कारण प्रत्यक्ष बोलण्यात व फोनवर व्हाट्सअप वर बोलण्यात बरंच अंतर असतं असं मला वाटतं.
सरते शेवटी हे फक्त इराचे स्नेहसंमेलन नाही तर एक पारिवारिक स्नेहसंमेलन झाले असेच मी म्हणणार. आम्हा सर्व लेखक मंडळीला एक प्लॅटफॉर्म देऊन एकत्र आणण्याबद्दल मी ईरा ब्लॉगिंगची सदैव ऋणी राहणार.
धन्यवाद.