मेघ दाटले - भाग 13

" हो.. का... मग बोलवं तिलाच. मी जाते...." असं म्हणून नुपूर त्याच्या समोरूनच घरी निघून गेली. अजिंक्य मात्र स्वतःशीच हसत तिच्या पाठमोऱ्या आकृतीकडे बघत तिथेच उभा राहिला. 

.................................

दुपारनंतर पोलीस स्टेशनला एखादी फेरी मारावी असं अजिंक्यने ठरवलं. पण पुन्हा त्याच्या डोक्यातून कळ येत होती. त्यामुळे तो घरीच थोडा वेळ पडून राहिला. थोड्या वेळाने म्हादू काका त्याच्यासाठी जेवण घेऊन आले. अर्थात ते नुपुरनेच पाठवलं होतं हे काही वेगळं सांगायला नको...!!  ती तणतणचं घरी आली. ' काय समजतो हा स्वतःला...... मी त्याला बरं वाटावं म्हणून एवढं सगळं केलं पण त्याचं काही नाही. कोण त्या मैत्रिणीचं कौतुक. पण खरंच असेल का त्याची अशी कोण मैत्रीण...??? असे ना का...  आपल्याला काय करायचंय......मी अजिबात बोलणार नाहीये त्याच्याशी.....' नुपूर स्वतःशीच विचार करत जेवत होती. इकडे अजिंक्य देखील तिचा तो रागावलेला चेहरा आठवत म्हादू काकांनी आणलेलं जेवण जेवत होता. नुपुरच्या वागण्याचं त्याला हसू येतं होतं.