मेहंदी तुझ्या नावाची
घरी लगीन घाई चालू होती. तिचा स्वप्नाचा राजकुमार आता वास्तवात तिचा होणार होता. अवघ्या चार दिवसांवर आलेलं त्यांचं लग्न म्हणजे तिच्या आयुष्यातील सर्वात अविस्मरणीय क्षण होता.
लाडक्या सानिकाच्या लग्नासाठी सारे नातेवाईक गोळा होऊ लागले होते. मुंबई,पुणे,नागपूर, आदी ठिकाणी नोकरीनिमित्ताने वास्तव्यास असलेली सर्व नातेवाईक मंडळी. कोल्हापूरला येऊ लागले होते. कोल्हापुर जिल्ह्यातील गडहिंग्लज तालुक्यातील नेसरी गावी हा विवाह सोहळा अगदी थाटामाटात साजरा होणार होता. विवाह सोहळा अगदी निर्विघ्नपने पार पाडण्यासाठी सर्वजण एकत्र येऊन एकमेकांना मदत करत होते.
सगळीच खुश होते. एकंदरीत घरातील पाहिलं लग्न असल्याने सर्वजण आनंदात आपली जबाबदारी नेटाने पार पाडीत होते.
सानिका एक पदवीधर तरुणी होती. नोकरीसाठी पुण्यात स्थाईक असल्याने, तिच्याच कंपनीतील सूरज नावाच्या तरुणाच्या ती प्रेमात पडली आणि दोघांनीही आपल्या आपल्या घरी आपल्या प्रेमाची कबुली दिली. घरची मंडळी सुशिक्षित अन् वैचारिक मताची असल्याने दोन्ही घरातील वडीलधाऱ्यानी त्याच्या नात्याला होकार दिला.
सूरज मूळचा पुण्याचा होता. सानिकाच्या वडिलांनी आपल्या लेकीच लग्न मोठ्याने करायचं ठरवल होत.त्यामुळे आपल्या गावात थाटामाटात लग्न होणार हे त्यांनी सुरजच्या कुटुंबियांना सांगितलं.त्यांनीही त्याच्या या निर्णयाला विरोध केला नाही. त्यामुळे सानिकाचे घरचे सर्वजण खुश झाले.
लग्न जमल्यापासून सानिका आणि सूरज एकदम खुश होते. दोघेही एकमेकांना शोभत होतेच. दोघेही दिसायला सुंदर होते.त्यात सूरज शहरात लहानाचा मोठा झाला असल्याने आधीपासूनच एखादया हिरोपेक्षाही सुंदर होताच. सानिका खेडेगावात जन्मलेली असल्याने खेडेगावातील अनेक रीतिरिवाज,इथली संस्कृती शिकलेली एक साधी सरळ मुलगी. स्वभावाने अतिशय प्रेमळ,दिसायला गोरीपान सुंदर होती.
आज मेहंदीच्या रंगाने सानिकाचे हात रंगणार होते.आजच वराकडील मंडळी नेसरीला येणार होती. त्यामुळे सानिकाच्या चेहऱ्यावरची खुशी अधिक पटीने वाढत होती.कधी एकदा सूरज येतोय अन् त्याला बघतेय, अस तिला होऊन गेलं होतं. सूरजची देखील काही वेगळी अवस्था नव्हती.
“ अग,सानिका ऐकतेस ना?”
“हो, काकू”
“ आज वराकडचे पाहुणे येत आहेत.त्यांना थोडा उशीरच होईल.त्यामुळे तुझ्या मेहंदीच्या कार्यक्रमाला आपण सुरुवात करुयात.”
“सूरज जिजू येणार म्हटल्यावर दिदू किती गोड लाजतेस ग !” सनिकाची लहान बहीण कानात कुजबुजली.
“गप्प ग, काही तरीच!”
“ आई, तूला माहितेय दीदी किती लाजते आहे ते ” सानिकाची चुलत बहीण बोलली.
“हो ना, सकाळ पासून आमची लाडकी परी एकदम खुश आहे. आमचे जावई बापू आल्यावर आणि विचारूच नका.” काकुनेही तिची मज्जा घ्यायची सोडली नाही.
“काकू तू पण ना..” सानिका सगळ्याच्या बोलण्याने लाजून चूर होत होती.
तिकडे सूरज पुण्यावरून नेसरीला यायला निघाला होता.अन् इकडे सानिकाची मेहंदी काढून पूर्ण होत आली होती. मेहंदीवालीने सानिकाच्या हाताच्या मधोमध सुरजचे सुंदर अक्षरात नाव कोरले होते.
मेहंदीने भरलेले हात घेऊन सानिका नुकतीच आपल्या खोलीत आली होती.तोच बाहेर मोठा आवाज गोंगाट ऐकू येऊ लागला. नेमकं काय झालंय? हेच समजेना. तिने आपल्या लहान बहीण ऋतूजाला हाक मारून खोलीत बोलावले.
“ऋतू,नेमका प्रॉब्लम काय आहे? इतका गोंगाट का सुरू आहे? नेमकं काय झालं आहे?”
“दीदी, ते ..” तिला खरे सांगावे का नको या पेचात पडलेली ऋतू त त प प करू लागलेली.
“ऋतू राणी बोल काय झालं आहे? कसला आवाज येतोय? आणि बाबा का इतके तापले आहेत? की, राजाने पुन्हा काही प्रोब्लेम मध्येच उभा केलाय?”
राजा तिचा सगळ्यात लहान भाऊ सतत कोणाची ना कोणाची कळ काढून नसते प्रोब्लेम घरी आणून ठेवत असायचा. त्यामुळे हे तंग झालेलं वातावरण राजा मुळेच झालं असेल अस सानिकाला वाटून गेलं.
“नाही दीदी,ते जिजु ”
“काय झालं?काय जिजु म्हणतेय ते आलेत का?”
खर तर सूरज थोडा उशिरा येणार होता हे तिला माहीत होतं. ऋतूने जिजु म्हटल्यावर तिला वाटलं तोच आला असेल.पण इतक्या लवकर पोहचल्याने आश्चर्य देखील वाटत होते.
तू
“नाही दीदी”
तू
“नाही दीदी”
“मग सांग ना,तुला काय म्हणायचं आहे.”
“दीदी जिजुनी लग्नाला नकार दिला आहे..” ऋतुने एका दमात सांगून टाकलं.
ऋतूच्या बोलण्यावर तिच्या पायाखालची जमीनच सरकली. अख्खं घर आता तिच्या भोवती फिरू लागलं.सगळ्या स्वप्नाची अगदी राख झालेली. डोळ्यासमोर असलेली सुखी संसाराच्या स्वप्नांची माहोल जाऊन आता फक्त नी फक्त डोळ्यासमोर काळी लकेर उमटू लागलेली. हात पाय थरथरू लागले. बेडचा आधार घेत उभी राहणारी ती धाड्कन जमिनीवर कोसळली. ती पडताच ऋतूने सर्वांना हाक दिली तसे सर्वजण तिच्याकडे धावले.
आनंदाने न्हाऊन निघालेल्या या घरात एका क्षणात सुतकी वातावरण तयार झाले. सानिकाचे आई बाबा तर हातपाय गाळून बसले होते. लाडक्या लेकीच्या लग्नाला त्यांनी अगदी तळागाळातील नातेवाईकांना निमंत्रणे धाडली होती. उद्या सर्व नातेवाईक येणार होते.त्यांना काय उत्तर देऊ? या विचारानेच सानिकाचे बाबा पुरते हैराण झाले होते.
क्रमशः….
©® सविता पाटील रेडेकर
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा