मी जेवणार नाहीये (भाग ३ अंतिम)

“हेच तर तुला सांगायचं होतं. स्वभाव बदल ताई. आधी तू खटल्याच्या घरात राहत होती. नंदाजावांसोबत तुझे हेवेदावे ठीक होते; पण पल्लवी तुझी सून आहे. तिच्यासोबत का हे असलं वागणं? आपला काळ वेगळा होता हे मान्य. पण आताची पिढी तशी नाहीये. नशिबाने तुला चांगली सून मिळाली आहे तेव्हा तिला जप. बाकीच्या बायका बघ, त्यांना कसा सूनवास असतो ते. अगं हातपाय धडधाकट आहेत आपले तर घरातले कामं आपण केले तर काही बिघडत नाही. चालतफिरत राहू तर आपलंच आयुष्य चांगलं राहील. लक्षात ठेव सुनेला जीव लावशील तर ती तुला जीव लावून राहील. सून चांगली राहिली तर तुझं म्हातारपण चांगलं निघेल. असा विचित्र सासुरवास करू नको बाई तिला. जे पेरलं तेच उगवते म्हणतात… चांगलं पेर चांगलंच उगवेल.” योगिताताई बोलत होत्या. त्यावर मंदाताई काहीच बोलल्या नाही.