मोकळं आभाळ भाग २१

“रेवती मॅडम, मी काहीही सांगायला आले नव्हते. तुम्ही घाईत बाहेर पडलात पण तुमचा मोबाईल केबिनमध्येच विसरून आलात. तोच दयायला मी तुमच्यामागे धावत आले. आणि दुसरी गोष्ट म्हणजे तुम्ही समजता तसे ओंकारसर वाईट नाहीत ओ. काही कांगोरे आहेत त्यांच्याही आयुष्यात जे अजूनही कोणालाच माहीत नाही. अगदी मी त्यांची पर्सनल सेक्रेटरी असूनही..! मॅडम, सर्वांच्या अडीअडचणीत सर कायम धावून येतात. मान्य आहे की तापट आहेत पण मॅडम त्यांच्या इतकं प्रेमळ आमच्या  ऑफिसमध्ये कोणीच नाही. माझे बाबा हॉस्पिटलमध्ये ऍडमिट असताना त्यांनीच आर्थिक मदत केली. आमच्या कंपनीतल्या कामगारांच्या हुशार मुलांना नेहमी शैक्षणिक मदत करतात. त्यांच्या अशा वागण्यामागे त्यांची काही कारण असू शकतात. ते कधीच कोणाला स्वतःच्या खाजगी आयुष्याबद्दल बोललेले नाहीत किंबहुना त्यांना ते सांगणं  आवडतच नाही. त्यांच्या विषयी गैरसमज करून घेऊ नका. जाऊ द्या मॅडम. हा घ्या तुमचा मोबाईल. मी जाते. बाय सी यू.”