नाती नव्याने : भाग १

एक वर्षांपूर्वी दीपकचे ज्योती सोबत लग्न झाले होते. रंगाने थोडीशी सावळी अशी ज्योती दीपकला मुळीच पसंत नव्हती परंतु वडिलांच्या शेवटच्या इच्छेखातर दीपक लग्नाला तयार झाला. ज्योती म्हणजे दीपकच्या वडिलांच्या अगदी जवळच्या मित्राची मुलगी. दिसायला अप्सरा वगैरे नसली तरी सर्वात उठून दिसेल असेच सौंदर्य होते तिचे आणि स्वभाव तर एकदम लाघवी पण लग्न झाल्यापासून एक दिवस ही असा नव्हता ज्या दिवशी दीपकने तिचा दुस्वास केला नसेल. गौर वर्ण, उंच बांधा असलेला दीपक तिच्यापेक्षा दिसायला तसा उजवाच. तो सारखे तिला तिच्या दिसण्यावरून बोलायचा. ज्योती मात्र कधीही उलट शब्दाने बोलली नाही. आज ना उद्या दीपक बदलेल या आशेवर ती सहन करत राहिली. इकडे दीपक मात्र त्याच्या ऑफिसमध्ये नव्याने आलेल्या नेहाच्या रुपाला भुलला. दोघांचेही हळूहळू संबंध सूरू झाले. एके दिवशी दीपक नेहासोबत बाहेर फिरायला गेला होता तेव्हा रस्ता क्रॉस करताना समोरून येणाऱ्या ट्रकने त्याला उडवले. त्यानंतर जेव्हा त्याला शुद्ध आली तेव्हा तो हॉस्पिटलमध्ये होता आणि त्याच्या समोर ज्योती होती. त्याने नेहाला दोन - तीन वेळा फोन केले फोन केले परंतु तिने फोन उचलला नाही उलट तिचा एकही मेसेज आलेला न पाहून दीपक कायं ते समजून गेला होता उलट हॉस्पिटलमध्ये ज्योतीने त्याची केलेली निस्वार्थ सेवा त्याच्या डोळ्यासमोरून जात नव्हती. ती कधी वैतागली नाही, कधी चिडली नाही. दिवसरात्र त्याच्या सेवेत होती. त्याला वेदना झाल्या की तिच्या डोळ्यात पाणी यायचं. तिच्या चेहऱ्यावरचा थकवा स्पष्ट दिसत होता, पण तिच्या चेहऱ्यावर कधी त्रागा नव्हता. तिला पाहताना त्याला त्याच्या वडिलांची आठवण झाली, ज्यांनी ज्योतीबद्दल सांगताना "तिच्यासारखी रुपाने आणि मनाने सुंदर अशी सून मिळायला भाग्य लागतं," असं म्हटलं होतं. त्यावेळी त्याला हे निव्वळ शब्द वाटले होते, पण आज त्याला त्यांचा खरा अर्थ कळत होता.