नंदिनी श्वास माझा ११

" शी इस माय लाईफ, आय लव्ह हर ! I can't even breathe without her ! नंदिनी....ती माझा श्वास आहे . मी माझं आयुष्य तिच्याशिवाय इमॅजीन सुद्धा करू शकत नाही. आताच नाही तर मी लहानपणापासून तिच्यावर प्रेम करतोय. फक्त आता मला हे प्रेम आहे, ते कळायला लागले. तेव्हा मी त्याला फक्त मैत्री समजत होतो. तिला झालेल्या त्रास मला बघवत नाही ,सहन सुद्धा होत नाही. तिला काही झालं तर मी जगू शकणार नाही. तिला थोडे जरी दुःख झाले तर माझा श्वास कोंडल्यासारखा होतो. लहानपणापासून जी गोष्ट ती विसरण्याचा प्रयत्न करते आहे, आज तीच गोष्ट तू तिला आठवण करून दिली. तिचे आई-बाबा एका एक्सीडेंट मध्ये गेले , त्यात ती वाचली .लहानपणापासून तिच्या आई-बाबांच्या प्रेमासाठी, मायेसाठी व्याकूळ होतांना मी तिला बघितलं आहे. आज तू तिला जे जे बोलली, ते तू बरोबर नाही केले. मान्य आहे तिने तुझी मस्करी केली. तूच म्हणत असते ना ती लहान आहे , तिला समजत नाही. पण तू तर मोठी होतीस ना , ते पण १-२ नाही तर ४ वर्षांनी मोठी होतीस. तुला नाही कळलं आपण काय बोलायला हवं , काय बोलायला नको? " शरू रागात बोलत होता पण त्याच्या डोळ्यातून अश्रू येत होते. त्याचा गळा दाटून आला होता, आवाज कापरा झाला होता.