नंदिनी श्वास माझा 19

समोरून नंदिनी आजी सोबत आजूबाजूला बघत , कधी गालात खुदकन हसत, श्रीराज उभा होता तेथे येत होती. तिला स्वतःला एवढं नटलेलं खूप भारी वाटत होतं. तिला आनंद सुद्धा होता की तिला इतके सगळे नवनवीन कपडे, दागिने घालायला मिळायला होते, सजयाला मिळाले होते . पण इतक्या सगळ्या दागिन्यांची , जड कपड्यांची सवय नसल्यामुळे तिला थोडं कचकच वाटत होते . भटजींनी दोघांच्या मधात अंतरपाट पकडले होते. नंदिनीला श्रीराज उभा होता , त्याचा पुढल्या पाटावर उभे केले आणि तिच्या हातात एक फुलांचा हार पकडायला दिला. पलीकडे श्रीराज सुद्धा हातात हार घेऊन उभा होता. मंगलाष्टके सुरु झाली. आंतरपाट मुळे नंदिनीला पलीकडे उभा असलेला श्रीराज दिसत नव्हता. नंदिनी आंतरपाट थोडा खाली करून त्याला बघायचा प्रयत्न करत होती. आणि तिला श्रीराज दिसला, तो तिच्याकडे बघत होता. तसे तिने आपल्या हाताने त्याला तो सुंदर सुंदर दिसतो असे खुणावले . तिचं वागणं बघून श्रीराजला हसू आले. त्याने तिला बघून छानशी गोड स्माईल दिली आणि आपल्या हाताने तिला सुद्धा तू खूप सुंदर दिसते आहे असे खुणावले. ते बघून ती खुदकन गालात हसली. तिचे असे वागणे बघून आजूबाजूचे सुद्धा थोडे हसू लागले. ते बघून आजीने तिला डोळे दाखवून दटावले. तशी ती थोड्या वेळ शांत उभी राहिली. मंगलाष्टक संपले, आंतरपाट काढला गेला, सगळे त्या दोघांच्या डोक्यावर अक्षदा टाकत होते , ते अक्षदा येणार्‍या दिशेने ती बघत होती. नंतर भटजींनी तिला श्रीराजच्या गळ्यात हार घालायला सांगितला. तो खूप उंच असल्यामुळे तिला हार नीट घालता येईना. ती उड्या मारत त्याला हार घालायचा प्रयत्न करत होती. तिचा तो प्रयत्न बघून श्रीराजला सुद्धा हसू आले. त्याने हळूच तिच्या समोर आपली मान खाली झुकवली. त्याने मान खाली झुकावणे आणि तिने परत उडी मारणे एकत्रच झाले, त्यामुळे तिचे डोकं त्याच्या डोक्यावर आपटलं.