नंदिनी श्वास माझा ८

नंदूला शरूच्या शेजारी बसायचे होते पण त्या आधीच टिना जाऊन बसली. नंदू आणि मीना मधल्या सीट वर बसल्या, आणि मागे रोहन , राहुल , सुजी बसले. जीप ओपन स्टाईलची होती. मस्त गार हवा वाहत होती. सगळ्यांना खूप फ्रेश वाटत होते . सगळे तालासुरात गाणे गात, अंताक्षरी खेळत होते. नंदू मात्र एकटक शरूला बघत होती. सकाळी शरूने तिला जवळ घेतले आठवत होते. ते आठवून तिला गालातच हसू येत होते. मीना नंदुचे हावभाव बघण्यात बिझी होती. गाडी चालवताना शरूला जाणवत होते की नंदू त्याला बघतेय. त्याने पण समोरचा काच ती दिसेल असा एडजस्ट केला होता. ड्राईव्ह करत अधूनमधून तो नंदूला बघत होता. नंदूचे स्वतःशीच लाजणं, हसणं बघून त्याला गम्मत वाटत होती .तिला असे खुश बघून त्याला पण आनंद होत होता.