नात्यांची दुभंगलेली नजर

“आई, मी दिवसभर बघते आहे. वहिनी सगळं काम करत आहे. तू काहीच मदत करत नाहीस. मला पण लक्षात आलं नाही. वहिनीला थोडी मदत करायला हवी होती. तू तर करायलाच पाहिजे होतं ना. तिने सगळं काम केलं. माझ्यासाठी चांगलं जेवण पण बनवलं. एक भांड आपण उचललं नाही. मस्त जेवण केलं, उठून गेलो. ती एक शब्द बोलत नाही. सगळं काम करते. तू बोलतेस, ते पण सगळं ऐकते. तुला काही त्रास आहे का? तुला वहिनी सगळं हातात देते. अजून तुला कायं हवं? अजून मला सांगते. नणंद येत आहे तर घरी जाऊ नको. आई, मुलीला चांगलं शिकवायचं तर तू कायं शिकवत आहेस? आता वहिनीसोबत अशी वागली तर नंतर वहिनी तुझं काही करेल का? मी वहिनीसमोर तुला बोलली असती, पण मला तुला वहिनीसमोर काही बोलायचं नव्हतं. तिच्यासोबत चांगली रहा. ती पण तुझ्यासोबत चांगली राहील. मला शेवटपर्यंत माहेर राहील. तू अशी वागली तर दादा पण वहिनीची बाजू घेईल. तू एकटी पडशील. मी पण माझं घर सोडून सारखी इथे येऊ शकणार नाही. तेव्हा दादा वहिनींच तुझ्यासोबत राहतील,” धनश्री म्हणाली.