नवरा माझा, घर तिचं

रात्री रोहित घरी आला, तोच तिचा सगळ्यात शांत क्षण.
दोघं बाल्कनीत बसले, हातात चहा.
“कसं चाललंय?” रोहितने विचारलं.
आकांक्षा थोडा वेळ गप्प राहिली.
“जमतंय... पण कधी-कधी असं वाटतं की मी या घराचा भाग नाही अजून.”
रोहितने तिच्या खांद्यावर हात ठेवला.
“अगं, सगळ्यांना वेळ लागतो. आई थोड्या नियमीत आहेत, पण मनाने खूप चांगल्या आहेत. तू फक्त स्वतःसारखी राहा.”