ओढ तुझीच रे फक्त भाग 7

तिच्या डोळ्यात जे दिसत होते ते ती ओठांवर आणू पहात होती, पण ती बोलून दाखवत नव्हती. ती तिच्या मनातले कधी ओठावर शब्द रुपी आणणार याची तो वाट बघत होता. तिला जरा..सकाळी घडलेला प्रकार मनातून बोचणी देत होता. आत्याला कशी नजर मिळवू हा एकच विचार घोळत होता. सोबत आणलेल्या पर्स चा गोंडा हाताने फिरवून फिरवून तोडला होता, त्याचे मनी सर्व घर भर झाले होते. तिला कळले ही नव्हते परत विचारांच्या नादात दुसरा ही गोंडा पिळत होती. आत्या कुठून येईल आणि मला त्या वकिली नजरेने गुन्हेगार ठरवून जाब विचारेल, ह्या नादात दुसरा ही गोंडा तोडला होता, त्याचे ही मनी घरभर झाले होते. इकडे सूरज तिच्या कडे बघत होता. ही वेडी आहे का..आता तिसरा गोंडा तुटून त्याचे मनी घरभर करण्या आधी तिला आवरावे, आणि तिला खाली बसवावे... असा विचार करत असतांना आई आली. दोघे ही चोर पकडले गेल्या प्रमाणे वागत होते. तिचा हात परत गोंडया कडे जाणार इतक्यात सुरजने तिचा हात पकडला तशी ती दचकली आणि त्याच्या कडे बघत राहिली. काय झाले अशी खूण करून बघत होती. आई दोघाकडे बघत होती. तितक्यात त्याने तिला खुणवून खाली बघायला सांगितले. खाली बघ जरा...डोळे फरशी कडे करत म्हणाला ," काय केलेस तू ते बघ..अगं सगळे मोती मोती करून ठेवलेस घर भर, "ते तुला सांगत होतो आणि एकदम आईकडे बघून तिला ही जणू क्लेरिफिकेशन दिले की मी तिचा हात फक्त ह्यासाठी पकडला होता बाकी मनात काही नव्हते.