ओढ तुझीच रे फक्त भाग 10 (अंतिम)

सूरज एकटा खिडकी जवळ बसला होता ,उतरत्या उन्हात बाहेर येणाऱ्या जाणाऱ्या लोकांकडे बघत होता, किती तरी लोक आपल्या आयुष्यात असेच येतात आणि जातात पण काही खास आपल्यासाठी जास्त खास होऊन रहातात ,तरी ते आपल्या आयुष्यात कायमस्वरूपी आपलेच होऊन राहतील का याची कधीच शास्वती आपण का देऊ शकत नाही.
प्रेम खरे असले जरी तरी सगळ्यांना ते समजवता येत नाही,आणि ते पटवता ही येत नाही. माझे ही हेच होत आहे. तिला सांगून मोकळा झालो आणि ती ही कबूल झाली पण जे माझे आहेत त्यांना मी माझी बाजू मांडली नाही तर, ह्या दोन गोष्टी जुळवून येणार नाही. मला ठाम रहायचे आहे फक्त मी आरतीला दिलेल्या वचनावर, ते ही सगळ्यांसमोर, मग होऊ दे आर की पार. मी आता आजच आईकडे जाऊन सगळे खरे काय जर नाही बोललो तर, मी त्या मुलीसोबत एकांतात बोलून मोकळं होणार आहे. मी जिच्यावर प्रेम केले आणि मी जिला लग्नाचे वचन दिले आहे, मी त्या मुलीसोबत लग्नगाठ बांधणार आहे. हे सत्य आहे, हेच वचनबद्ध असलेले माझे प्रेम आहे.