ऑपेरेशन सेफ हार्ट भाग - २
उर्वीने ती पांढरी चिठ्ठी घट्ट मुठीत पकडली. तिच्या क्वार्टरच्या दाराला आतून ‘लॉक’ लावून, तिने ती चिठ्ठी टेबलवर ठेवली. खोलीत पूर्ण शांतता होती. फक्त एसीचा मंद आवाज आणि उर्वीच्या श्वासाचे हळूवार ठोके ऐकू येत होते.
ती खाली बसली आणि त्या चिठ्ठीकडे एकटक पाहू लागली. पांढऱ्या कागदावरची ती वाकडी-तिकडी, काळ्या शाईची खूण अगदी साधी दिसत होती. ती रेघ इंग्रजी 'Z' अक्षरासारखी होती, पण अधिक तिरकस आणि शेवटचा बिंदू अधिक मोठा होता.
"हे 'Z' आहे की आणखी काही?" ती स्वतःशीच पुटपुटली.
एखाद्या गुप्तहेर कोड प्रणालीनसप्रमाणे, उर्वीने तिच्या मनात जुन्या प्रशिक्षण आठवणींचा पट उलगडला. लहानपणी कर्नल देशमुख तिला आणि अश्वेतला वेगवेगळ्या खुणा आणि सांकेतिक भाषा शिकवायचे.
क्षणभर भूतकाळ डोळ्यासमोर आला:
“बेटा उर्वी, नेहमी लक्षात ठेव. जेव्हा शब्दांचा आधार नसतो, तेव्हा खुणा बोलतात. आणि जेव्हा खूण एकटी असते, तेव्हा ती फक्त दोन गोष्टी सांगते – धोका किंवा मदत. त्या दोघांमधील फरक ओळखणे, हीच खरी कला.”
तिने ती खूण पुन्हा निरखून पाहिली. ती रेघ घाईगडबडीत काढलेली नव्हती. ती काळजीपूर्वक, ठामपणे काढलेली होती.
“धोका नाही… मदत! हा संकेत धोक्याचा नाही, तर मदतीसाठी संपर्क साधण्याचा असू शकतो.” उर्वीच्या चेहऱ्यावर एक गंभीर भाव आला.
पण कोण? बेसवर तिला कोण मदत करू इच्छित असेल? आणि बेसवर गुप्तपणे संपर्क साधण्यामागचं कारण काय?
तिच्या मनात लगेच अश्वेतचा चेहरा चमकला. काल रात्री ए.सी.पी. राणेंच्या केबिनमध्ये त्याला बघून तिला बसलेला धक्का अजूनही कायम होता. "हा संकेत अश्वेतनेच टाकला असेल का? तो माझ्यावर नजर ठेवत होता आणि त्यानेच हा संपर्क साधण्याचा प्रयत्न केला असेल का?"
तिच्या मनात एक नवीन संघर्ष सुरू झाला. एकीकडे कमांडो ऑफिसरची शिस्त होती, जी 'नियम आणि आंधळा विश्वास' सांगत होती; आणि दुसरीकडे बहिणीचं मन होतं, जे 'रक्ताचं नातं आणि लपवलेलं सत्य' स्वीकारायला तयार नव्हतं.
उर्वीने घड्याळात पाहिले. सकाळी ९:०० वाजले होते. पुढील ट्रेनिंग सेशन सुरू व्हायला अजून बराच वेळ होता.
तिने चिठ्ठी एका लहान फोल्डरमध्ये जपून ठेवली आणि आपला फोन उचलला. तिने एक नंबर डायल केला – हा नंबर तिच्या वडिलांच्या जुन्या सहकाऱ्याचा होता, ज्याला ती 'अंकल' म्हणायची. हा नंबर फक्त अत्यंत महत्त्वाच्या 'ऑपरेशन्स'साठी वापरला जाई.
“हॅलो, अंकल… ब्राव्हो बोलतोय.” उर्वीचा आवाज शांत आणि व्यावसायिक होता.
पलीकडून एका जाड आवाजाने प्रतिसाद दिला, “ब्राव्हो. सर्व ठीक आहे ना?”
“हो सर. मला फक्त एका छोट्या ‘चिन्हा’बद्दल माहिती हवी आहे. मी तुम्हाला फोटो पाठवते. हे चिन्ह कशाचं प्रतीक आहे आणि कोणत्या जुन्या गुप्तहेर गटाशी (Syndicate) संबंधित आहे, हे जाणून घ्यायचं आहे.”
उर्वीने चिठ्ठीचा एक क्लोज-अप फोटो काढला, ज्यात 'Z' खूण स्पष्ट दिसत होती, आणि लगेच तो पाठवला.
दोन मिनिटांत अंकलचा मेसेज आला: "चिन्ह मिळाले. १० मिनिटांत उत्तर देतो. तोपर्यंत कोणालाही स्पर्श करू देऊ नकोस."
उर्वीने फोन ठेवला. तिची नजर केबिनच्या खिडकीतून बाहेर समुद्राकडे गेली. लाटा नेहमीप्रमाणे शांत होत्या, पण उर्वीला जाणवत होतं की या शांततेखाली एक मोठा कट शिजत आहे.
दहा मिनिटांनंतर फोनची रिंग वाजली. उर्वीने लगेच फोन उचलला.
“ब्राव्हो. ऐक. हे चिन्ह…” अंकलचा आवाज फोनवर गंभीर आणि कमी झाला होता. “…'झेड - झिरो' सिंडिकेटचं आहे. हे तस्करांच्या एका अतिशय गुप्त गटाचं चिन्ह आहे. त्यांचे ऑपरेशन बेस लपलेले असतात आणि ते फक्त याच सांकेतिक खुणा वापरून संदेश देतात. हे सिंडिकेट सध्या भारतातील सर्वात मोठ्या मानवी तस्करी (Human Trafficking) मध्ये सामील आहे. आणि त्यांचे टार्गेट नेहमी ‘कर्नल’ वंशाचे लोक असतात.”
उर्वीचे हृदय एका क्षणात धडधडले. कर्नल वंशाचे लोक? म्हणजे तिच्या वडिलांच्या कामामुळे तिचं आयुष्य धोक्यात आहे. आणि हे लोक तिच्या मिशनबद्दल माहिती मिळवत आहेत?
“अंकल, हे चिन्ह मला ट्रेनिंग ग्राउंडवर मिळालं. याचा अर्थ काय?”
“याचा अर्थ स्पष्ट आहे, ब्राव्हो. सिंडिकेटचा कोणीतरी माणूस बेसमध्ये घुसला आहे आणि तो तुला बाहेरून मदत करू इच्छितो. हा माणूस सिंडिकेटसाठी काम करत असला तरी त्याला तुला वाचवायचं आहे. किंवा… हा तुला सापळ्यात अडकवण्याचा प्रयत्न आहे. दोन्ही शक्यता आहेत.”
अंकलचा फोन कट झाला. उर्वीच्या हातातून फोन निसटलाच असता. तिच्या डोक्यात अनेक विचारांचे भोंगे सुरू झाले.
सिंडिकेट? बेसवर? आणि ‘कर्नल’ वंशाचे लोक टार्गेट?
तिच्या मनात पुन्हा अश्वेतचा चेहरा आला. जर सिंडिकेटचा माणूस तिला मदत करत असेल, तर तो अश्वेत आहे का? आणि तो सिंडिकेटमध्ये कसा? एक साधा इंजिनियर?
"नाही! अश्वेत तसं करू शकत नाही. तो माझा भाऊ आहे! त्याने मला सुरक्षित ठेवण्यासाठी हे केलं असेल." उर्वीने स्वतःला समजावले.
परंतु, ती कमांडो होती. भावनिकतेवर नियंत्रण ठेवणे तिच्या प्रशिक्षणाचा भाग होता. तिने थंड डोक्याने विचार केला: “जर तो सिंडिकेटसाठी काम करत नसेल, तर तो बेसवरच्या कोणावर तरी ‘गुप्तहेर’ म्हणून नजर ठेवत असणार. तो राणेंच्या टीममध्ये असेल. आणि त्याला माझ्यावर पाळत ठेवणारा कोणीतरी बेसवर असल्याचा संशय आला असेल, म्हणून त्याने मला सावध करण्यासाठी ही खूण टाकली असेल.”
हा विचार तिला अधिक पटला. अश्वेत तिला वाचवण्यासाठी गुप्तहेराची भूमिका करत होता, पण तो सिंडिकेटचा भाग नव्हता. या विचाराने तिला थोडा दिलासा मिळाला. पण तिचा निर्धार अधिक पक्का झाला: ती अश्वेतला या संकटातून बाहेर काढणार होती, भले तिला राणेंच्या आदेशाविरुद्ध जावे लागले तरी!
संध्याकाळी, ट्रेनिंग संपल्यावर उर्वी थकून ऑफिसर्स मेसमध्ये पोहोचली. तिथे ए.सी.पी. उदय राणे एकटे कॉफी पीत बसले होते. उर्वीला बघताच त्यांनी तिला खुणावले.
"कॅडीडेट ब्राव्हो," राणे गंभीरपणे म्हणाले, "माझ्याकडे तुझ्यासाठी एक 'कोडेड' मेसेज आहे."
उर्वी ताठ उभी राहिली. "येस सर."
"तुझं ट्रेनिंग... आणि तुझा भाऊ... दोन्ही गोष्टी आता 'नॉर्मल' नाहीत. तुझा भाऊ अश्वेत, हा फक्त एक इंजिनियर नाही. तो 'ऑपेरेशन सेफ हार्ट' चा दुसरा, सर्वात महत्त्वाचा भाग आहे. तो एका वेगळ्या टीमचा गुप्तहेराचा 'कोड' घेऊन इथे आला आहे."
उर्वीला मोठा धक्का बसला. तिच्या मनातील 'अश्वेत सिंडिकेटचा माणूस आहे की गुप्तहेर' या संघर्षावर राणेंनी उत्तर दिलं होतं.
"पण सर, मग तुम्ही त्याला..."
राणे म्हणाले, "त्याला तुमच्या मिशनबद्दल काहीही सांगू नये, कारण 'सेफ हार्ट' मिशनच्या माहितीचा एक भाग लीक झाला आहे. जो लीक करणारा आहे, तो बेसवरच आहे. त्याला पकडण्यासाठी आम्ही अश्वेतला गुप्त कोडसह इथे पाठवलं आहे. अश्वेतला वाटतं की तूच त्याच्यावर लक्ष ठेवत आहेस."
राणे थांबले. "तुझं काम आहे - 'कोडेड' मेसेजची माहिती घेऊन त्याचा स्रोत शोधणे. हा मेसेज एक कोड असेल, जो फक्त तुम्हाला दोघांनाच समजेल, आणि या बेसवरच्या गुप्तहेराला पकडण्यासाठी तोच एकमेव मार्ग असेल."
राणेंचे डोळे उर्वीच्या डोळ्यांना भिडले.
"उर्वी, तू 'ब्राव्हो' आहेस. तुझ्या भावाला वाचवण्यासाठी आणि देशाला वाचवण्यासाठी तुला हा कोड शोधायचा आहे. आणि लक्षात ठेव, तुझ्यासोबतच तुझ्या भावाचा जीवही धोक्यात आहे."
उर्वीला सगळं स्पष्ट झालं. अश्वेत सिंडिकेटचा नाही, तर सिंडिकेटचा पर्दाफाश करण्यासाठी बेसवर आलेल्या टीमचा भाग होता. आणि त्यानेच तिला 'Z' खुणेचा संकेत दिला होता.
तिने कडक सलामी ठोकली. तिच्या चेहऱ्यावर आता कोणताही भाव नव्हता, फक्त एकच निर्धार होता:
"येस सर. मी कोड शोधेन आणि माझ्या भावाचा जीव वाचवेन."
आता फक्त 'ऑपेरेशन सेफ हार्ट' नव्हतं. ते 'ऑपेरेशन - अश्वेतचा जीव वाचवा' होतं.
उर्वी मेसमधून बाहेर पडली. आता तिचं लक्ष्य स्पष्ट होतं. 'Z - झिरो' सिंडिकेट.
ती क्वार्टरच्या दिशेने चालत असताना, तिला बाजूलाच असलेल्या शूटिंग रेंजच्या अंधारात एक उंच, आकर्षक कमांडो उभा दिसला.
"एका चांगल्या नेमबाजाप्रमाणे तू नेहमी 'टार्गेट'वर लक्ष केंद्रित करतेस, ब्राव्हो." त्या कमांडोने एका शांत आवाजात तिला टोला मारला.
ती थांबली. "तुम्ही..."
"मी कमांडो आर्यन. आणि 'ऑपेरेशन सेफ हार्ट'च्या अंतिम टप्प्यात मी तुमचा साथीदार असेन. तुमच्या मिशनला सुरक्षितता देण्यासाठी माझी निवड झाली आहे."
आर्यनच्या आवाजात आत्मविश्वास होता. त्याच्या डोळ्यांत एक वेगळीच चमक होती, जी उर्वीच्या शांत आणि गंभीर स्वभावाला आव्हान देणारी वाटत होती.
उर्वीने त्याला थेट पाहिले. "तुमचं टार्गेट काय आहे?"
आर्यन मंद हसला. "सध्या, तुमच्या चेहऱ्यावरचा ताण हलका करणं. आणि उद्यापासून... सिंडिकेटचा अड्डा नष्ट करणं."
आर्यनचा हा आत्मविश्वास आणि बोलण्याची अनोखी पद्धत उर्वीच्या कठोर मनाला क्षणभर स्पर्श करून गेली. ती लगेच सावरली.
"माझी गरज नाही," उर्वी म्हणाली.
"माझ्या टीमची गरज आहे," आर्यन म्हणाला. "आणि मला खात्री आहे, आपण दोघं मिळून हे काम चोख पार पाडू. गुड नाईट, ब्राव्हो."
तो अंधारात अदृश्य झाला, पण त्याचे शब्द आणि त्याची आकर्षक उपस्थिती उर्वीच्या मनात एक छोटीशी जागा करून गेली. थ्रिलर मिशन आणि कुटुंबाच्या संघर्षात आता प्रेमकथेचा एक नवा कमांडो सामील झाला होता.
उर्वीने क्वार्टरमध्ये जाऊन ‘Z’ खुणेकडे पाहिले आणि मनात म्हणाली: “कोडचा अर्थ काहीही असो, मला आता माझ्या भावाला आणि देशाला वाचवायचं आहे. माझा प्रवास... आजपासून सुरू झाला.”
क्रमश :
पुढील भागासाठी वाचत रहा. ऑपेरेशन सेफ हार्ट भाग ३ लवकरच येतोय…
सदर दीर्घकथेचे भाग नियमित पोस्ट होणार असून याचे पुढील भाग चुकू नयेत म्हणून पेज फॉलो करा आणि फॉलो सेटिंग मध्ये जाऊन "favorite" ऑप्शन निवडून घ्या जेणेकरून एकही भाग सुटणार नाही.
©®जान्हवी साळवे