ऑपेरेशन सेफ हार्ट भाग २

तेवढ्यात ती येते. तिघी तिच्याकडे बघून स्तब्ध होतात, कारण मॅडमनी आज चक्क साडी नेसली होती. अशा टिपिकल इंडियन आउटफिटमध्ये तिला आजपर्यंत कोणी पहिलेच नव्हते.
गडद जांभळ्या रंगाची साडी, त्याला पिवळा रंगाचा काठ, एका हातात घड्याळ, तर दुसऱ्या हातात जांभळ्या आणि पिवळ्या रंगाच्या बांगड्या. कपाळावर नाजूकशी लाल टिकली, त्या चॉकलेटी डोळ्यांत निळसर काजळाची रेघ, आणि ओठांवर चेरी रंगाची लिपस्टिक. मुळात गोरी असल्यामुळे तिच्या नैसर्गिक सौंदर्याला उठाव देणारा साधेपणा होता. तरीही समोरच्याला जागीच स्तब्ध करण्याची ताकद मॅडममध्ये होती.
मॅडमची चाल एकदम धडाकेबाज होती, कारण ती पोलीस ऑफिसर होती.
बाहेर जरी वाघिणीसारखी असली, तरी घरातील कडक शिस्तीमुळे ती घरात नेहमी मांजरीसारखी वागत असे. खऱ्या अर्थाने ती वाघिण होती, पण ती बाहेरच्या जगात. तिच्या घरातलं रूप मात्र वेगळंच होतं. तिच्या लहानपणापासूनच तिच्या वागण्याला शिस्त, कष्ट, आणि जबाबदारी शिकवली गेली होती.
तिचे बाबा कर्नल होते. आर्मीतील कडक शिस्त त्यांनी आपल्या मुलांवरही लादली होती.
तिचा मोठा भाऊ कमांडो म्हणून कार्यरत होता.हे कोणालाच माहित नव्हते.
ती कामात इतकी गुंतलेली होती, की जगाचं भान तिला फारसं राहत नव्हतं.