ऑपरेशन सेफ हार्ट भाग - १३
आदित्यने (शॅडो) उर्वीच्या संदेशावरून त्वरित 'ताज' हॉटेलच्या दिशेने धाव घेतली. बेस कॅम्पवरून दिसणाऱ्या 'फ्लेश' (Flash) वरून त्याला आर्यनचे अचूक ठिकाण मिळाले होते हॉटेलच्या वरच्या मजल्यावरील रूफटॉप कॅफेमध्ये.
आदित्य अत्यंत वेगाने गॅलरीतून बाहेर पडला. त्याने रस्त्यातून एका मोटारसायकलवाल्याला त्वरित थांबवले आणि बंदूक दाखवून ती बाईक घेतली. मुंबईच्या गर्दीतून तो विजेच्या वेगाने 'ताज' हॉटेलच्या दिशेने निघाला. त्याच्या मनात फक्त दोनच गोष्टी होत्या: राणेंना वाचवणे आणि आर्यनचा खेळ कायमचा संपवणे.
दरम्यान, उर्वीने त्वरित ए.सी.पी. राणेंच्या हेडसेटवर संपर्क साधला: "सर! आर्यन 'ताज' हॉटेलच्या रूफटॉपवरून स्निपर हल्ला करत आहे! त्वरित कव्हर घ्या!"
राणे आणि त्यांच्या आजूबाजूच्या कमांडोनी लगेच खाली वाकून कव्हर घेतले. राणे यांनी त्वरित बेस कॅम्पचे सुरक्षा कवच (Security Shield) सक्रिय केले.
आदित्य मोटारसायकल सोडून 'ताज' हॉटेलमध्ये शिरला. तो त्वरित सिक्युरिटीला टाळून, हॉटेलच्या सर्व्हिस लिफ्टमधून छताकडे निघाला.
रूफटॉप कॅफे पूर्णपणे शांत होता. फक्त थंड वारा आणि आर्यनच्या स्निपर रायफलमधून येणारा बारीक आवाज ऐकू येत होता. आर्यनने आपली रायफल बेस कॅम्पच्या दिशेने अचूकपणे रोखली होती. तो आता फक्त एका 'किल शॉट'च्या (Kill Shot) प्रतीक्षेत होता.
आर्यनच्या हेडसेटवर दिव्याचा शेवटचा संदेश सतत घुमत होता: "आर्यन! मला पकडले आहे! तू बदला घे! तू राणेंना मार! आणि उर्वीलाही..."
आर्यनच्या मनात क्रूरता आणि सूडभावना भरलेली होती. त्याने उर्वीला धोका दिला होता, पण त्याला बदला हवा होता.
त्याने निशाणा साधला. स्कोपमध्ये राणे आणि त्यांच्या आजूबाजूचे लोक स्पष्ट दिसत होते.
आर्यन गोळी चालवणार, तोच लिफ्टचा दरवाजा उघडला आणि आदित्य (शॅडो) बाहेर आला.
"थांब, आर्यन!" आदित्य ओरडला.
आर्यनने लगेच रायफल आदित्यच्या दिशेने वळवली. "तू आलास, आदित्य! मला माहीत होतं, तू येशील! तुला बदला हवा आहे आणि मला बदला हवा आहे! आज आपण दोघेही मरू!"
आर्यनने आदित्यवर गोळी झाडली. आदित्यने क्षणाचाही विलंब न लावता बाजूला असलेल्या टेबलच्या मागे झेप घेतली. गोळी टेबलला लागून ठिणगी उडाली.
"तुझा गेम ओव्हर झाला आहे, आर्यन! दिव्या पकडली गेली आहे. तू स्वतःला पोलिसांच्या स्वाधीन कर!" आदित्यने ओरडून सांगितले.
"नाही! मी दिव्याचा बदला घेईन आणि मी माझा भाऊ (सिंडिकेटचा नेता) आणि अश्वेतचा बदला घेईन! तू माझ्या मार्गात येऊ नकोस, आदित्य!" आर्यन म्हणाला आणि त्याने पुन्हा गोळी चालवली.
आदित्यकडे कोणतीही स्निपर रायफल नव्हती. त्याच्या हातात फक्त त्याची एसएमजी (SMG) होती. स्निपर रायफलच्या तुलनेत ही लढाई अत्यंत असमान होती.
आदित्यने विचार केला. तो थेट गोळी चालवू शकत नव्हता, कारण आर्यनला गोळी लागली, तर ती स्फोट होऊन त्याला मारू शकली असती. त्याला आर्यनला 'नॉक आऊट' (Knock out) करायचे होते.
आदित्यने त्याच्या एसएमजीने रूफटॉप कॅफेच्या आजूबाजूला असलेल्या काचेच्या भिंतींवर गोळीबार केला.
धडाधड!
काच फुटली आणि जोरदार आवाज झाला. गोंधळात आर्यनला क्षणभर कव्हर सोडावे लागले.
या गोंधळाचा फायदा घेऊन आदित्य धावला आणि त्याने आर्यनवर झेप घेतली.
दोघेही खाली पडले आणि त्यांच्यात जोरदार हाणामारी सुरू झाली. दोन्ही प्रशिक्षित कमांडो होते आणि त्यांचे कौशल्य सर्वोच्च होते.
आर्यन हा भावनिक असूनही अत्यंत क्रूर होता. त्याने आदित्यच्या हातावर जोर लावला आणि त्याला जमिनीवर दाबले.
"तू माझ्या मार्गात आलास, आदित्य! तुला उर्वी आवडते, म्हणून तू तिला वाचवतो आहेस! पण ती विश्वासघातकी आहे!" आर्यन ओरडला.
"ती विश्वासघातकी नाही! तू आहेस! तू कर्नल देशमुख यांच्या कुटुंबाचा घात केलास!" आदित्यने त्याच्यावर प्रतिहल्ला केला.
आर्यनने आदित्यच्या डोक्यावर जोरात प्रहार केला. आदित्यला क्षणभर अंधारी आली.
आर्यनने आदित्यला ढकलून दूर केले आणि स्निपर रायफल उचलली. तो पुन्हा बेस कॅम्पच्या दिशेने निशाणा साधणार, तोच त्याला बाजूने एक जोरदार गोळी लागली.
धडाsाsाm!
गोळी आर्यनच्या खांद्याला लागली. तो वेदनेने ओरडला आणि स्निपर रायफल त्याच्या हातातून निसटून छतावरून खाली पडली.
आदित्यने वळून पाहिले. रूफटॉपच्या दरवाज्यात उर्वी (ब्राव्हो) उभी होती. तिनेच अत्यंत अचूक निशाणा साधला होता.
उर्वी धावत आर्यनकडे गेली आणि त्याला पकडले. "तू हरलास, आर्यन. तुमचा खेळ कायमचा संपला!"
आर्यन रक्तबंबाळ झाला होता, पण त्याच्या चेहऱ्यावर क्रूर हास्य होतं. "तुम्ही जिंकला नाहीत, उर्वी! कारण... तुम्ही खूप उशीर केला! मी माझा 'सेकंडरी टार्गेट' सक्रिय केला आहे! आता मुंबईत 'सायलेंट बॉम्ब'चा स्फोट होणार आहे!"
उर्वीला धक्का बसला. 'सायलेंट बॉम्ब' म्हणजे काय?
"दिव्याला पकडल्यावर तुम्हाला वाटलं, ती हरली! पण तिचा खरा प्लॅन तुमच्या बेस कॅम्पवर हल्ला करणे नव्हता! तो होता... 'इकोनॉमिक हब'मधील डेटा नष्ट करणे!" आर्यन हसला.
"सायलेंट बॉम्ब' काय आहे, आर्यन? कुठे आहे तो?" आदित्यने त्याला गनचा धाक दाखवत विचारले.
"तुम्ही मला मारणार नाही, शॅडो! कारण मी मेला, तर दिव्याचा अंतिम प्लॅन तुम्हाला कधीच कळणार नाही!" आर्यन म्हणाला.
उर्वीने त्वरित हेडसेटवर राणेंना संपर्क साधला: "सर! आर्यनने 'सायलेंट बॉम्ब' सक्रिय केला आहे! त्याचा टार्गेट डेटा नष्ट करणे आहे!"
राणे यांनी उर्वीला त्वरित संपर्क साधला. "ब्राव्हो! 'सायलेंट बॉम्ब' म्हणजे 'ईएमपी' (EMP - Electromagnetic Pulse) बॉम्ब! हा स्फोट झाला, तर मुंबईतील सर्व इलेक्ट्रॉनिक उपकरणे आणि सर्व डेटा नष्ट होईल!"
आदित्य आणि उर्वीला मोठा धक्का बसला. ईएमपी बॉम्बचा स्फोट झाला, तर भारताची संपूर्ण आर्थिक व्यवस्था कोलमडेल.
"ईएमपी बॉम्ब कुठे आहे, आर्यन? बोल!" उर्वीने त्याला पकडून विचारले.
"माझ्या जवळच्या व्यक्तीच्या 'स्मार्टवॉच'मध्ये! ती व्यक्ती 'ताज'मध्येच आहे!" आर्यन हसला.
त्याच क्षणी, रूफटॉपचा दरवाजा उघडला आणि दिव्या आत आली! ती सुरक्षा रक्षकांना चुकवून बेस कॅम्पमधून पळून आली होती. तिच्या खांद्याला गोळी लागलेली होती.
"आर्यन! मी इथे आहे! बॉम्ब सक्रिय कर!" दिव्या ओरडली.
आर्यनने दिव्याकडे पाहिले. दिव्याच्या मनगटावर एक 'स्मार्टवॉच' चमकत होती. ईएमपी बॉम्ब दिव्याच्या स्मार्टवॉचमध्ये होता!
"तुम्ही मला पकडलंत! पण आता माझा अंतिम गेम ओव्हर होईल!" दिव्या धावत रूफटॉपच्या काठाकडे गेली आणि तिने तिचा हात समुद्राकडे रोखला.
"आदित्य! मला तिला वाचवावे लागेल!" उर्वी ओरडली.
"नाही! तिला बॉम्ब घेऊन समुद्रात जाऊ द्या! स्फोट समुद्रात झाला, तर नुकसान कमी होईल!" आदित्यने उर्वीला थांबवले.
उर्वी आणि आदित्य दोघेही दिव्याला पकडण्यासाठी धावले.
दिव्याने उर्वी आणि आदित्यकडे क्रूरपणे पाहिले. "तुम्ही दोघेही माझ्या मार्गात अडथळा आहात! आता हा 'ऑपेरेशन सेफ हार्ट'चा अंतिम वार असेल!"
दिव्याने तिच्या स्मार्टवॉचचा कोड दाबला.
बीप! बीप! बीप!
बॉम्ब सक्रिय झाला होता!
आर्यनने उर्वी आणि आदित्यकडे पाहिले. त्याच्या डोळ्यांत पश्चात्ताप दिसत होता. तो धावत दिव्याकडे गेला आणि त्याने तिला घट्ट पकडले.
"माफ कर, दिव्या! मी तुला वाचवू शकत नाही! मी माझ्या चुकांची परतफेड करतोय!" आर्यन ओरडला आणि त्याने दिव्याला घेऊन रूफटॉपवरून समुद्रात उडी मारली.
धडाsाsाm!
काही सेकंदात, समुद्रात मोठा स्फोट झाला. पाण्याची एक मोठी लाट आणि धुराचा लोळ आकाशात पसरला. 'सायलेंट बॉम्ब'चा स्फोट समुद्रात झाला होता.
उर्वी आणि आदित्य छतावरून समुद्रातील स्फोटाकडे पाहत होते. आर्यन आणि दिव्या दोघेही समुद्रात गाडले गेले होते.
'ऑपेरेशन सेफ हार्ट' पूर्ण झाले होते. सिंडिकेटचा नायनाट झाला होता, पण त्याची किंमत खूप मोठी होती. उर्वीने आपला भाऊ आणि 'शॅडो'ने आपला कुटुंबाचा बदला गमावला होता.
राणे आणि त्यांची टीम हॉटेलवर पोहोचली.
"ब्राव्हो! शॅडो! तुम्ही जिंकलात! तुम्ही देशाला वाचवलंत!" राणे यांनी त्यांना मिठी मारली.
उर्वी आणि आदित्यने एकमेकांकडे पाहिले. त्यांच्या चेहऱ्यावर वेदना आणि अभिमान यांचे मिश्रण होते.
"आदित्य," उर्वीने हळूच विचारले, "आता काय?"
आदित्यने उर्वीचा हात धरला. "आता 'शॅडो'चे काम संपले आहे. आता आदित्य आणि उर्वी एकत्र काम करतील. हा 'कर्नल' देशमुख यांच्या कुटुंबाचा वारसा आहे. मला तुला सुरक्षित ठेवायचे आहे, आयुष्यभर."
उर्वी हसली. तिच्या आयुष्यातील वादळ आता शांत झाले होते. तिच्या मनात आदित्यबद्दलचे प्रेम आणि विश्वास अधिक दृढ झाला होता.
"मी तुमच्यासोबत आहे, आदित्य," उर्वी म्हणाली.
सूर्यास्त होत होता. समुद्रावरची शांतता पुन्हा स्थापित झाली होती. दोन कमांडो, ज्यांनी बदला आणि कर्तव्य यांसाठी एकत्र लढा दिला, ते आता 'प्रेम' आणि 'नवीन सुरुवात' यांसाठी तयार होते.पण हे खरच असे होणार होते का ?
क्रमश :
पुढील भागासाठी वाचत रहा. ऑपरेशन सेफ हार्ट भाग १४ लवकरच येतोय...
सदर दीर्घकथेचे भाग नियमित पोस्ट होणार असून याचे पुढील भाग चुकू नयेत म्हणून पेज फॉलो करा आणि फॉलो सेटिंग मध्ये जाऊन "favorite" ऑप्शन निवडून घ्या जेणेकरून एकही भाग सुटणार नाही.
©®जान्हवी साळवे
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा