दागिना

(ट्रेंडिंग कथा- बोले तैसा चाले)

"काय एकेक बायका असतात, मी तर माझ्या सुनेला अगदी लेकीसारखं ठेवते..अगदी कुठेच कमी पडू देत नाही"

Tv वर सुरू असलेल्या छळाच्या बातम्या बघून आशाताई स्वतःचीच पाठ थोपटून घेत होत्या...घरी सूनबाईचे वडील आले होते आणि सोफ्यावर बसून चहा घेत होते. सूनबाईच्या वडिलांसमोर स्वतःची प्रौढी मिरवत होत्या की बघा जगात काय सुरू आहे, आणि आम्ही तुमच्या मुलीला काहीही होऊ दिलं नाही म्हणून, थोडक्यात तुमची मुलगी जिवंत आहे हे फार मोठे उपकार केल्याची भावना त्यांच्यात होती, स्वातीच्या चेहऱ्यावर कसलेही हावभाव नव्हते. ती गपगुमान सगळं ऐकत होती.

दुपारची वेळ झाली, स्वातीने सासूबाईंना ताट वाढून दिलं, वडिलांनाही जेवायला बसवलं आणि स्वतः ताट घेऊन बसली. सासूबाईंच्या तोंडाचा पट्टा सुरूच होता. इकडे वडील मुलीच्या चेहऱ्यावरचे हावभाव टिपत होते, त्यांना स्पष्ट दिसत होतं की आपली मुलगी इथे खुश नाही म्हणून.

सासूबाईंचं जेवण झालं तसं त्या उठल्या आणि हात धुवून परत सोफ्यावर येऊन बसल्या. स्वातीचं जेवण अजूनही सुरू होतं. तेवढ्यात दारासमोर घंटागाडी येऊन थांबली, सासूबाई मोठ्याने म्हणाल्या,

"स्वाती, कचरागाडी आलीये..टाक पटकन.." पूर्ण वाचा या लिंकवर https://irablogging.com/blog/bole-taisa-chale_44480