पैसे काढले तरी कोणी!

मोबाईलवर सकाळी सात वाजता मेसेजची रिंगटोन वाजली. पहाटे तीन वाजता येऊन झोपलेला संजय गाढ झोपेत होता. गेले काही दिवस सतत १५-१६ तास ड्युटी करून शिणलेला जीव घरी आल्यावर झोपेच्या अधिन होऊन जायचा. पोलीस मध्ये नोकरी लागण्या अगोदरच हे त्याने गृहीत धरलं होतं. म्हणूनच त्याला त्याची खंत वाटत नव्हती. लहानपणापासूनच पोलिसात नोकरी करायची हे त्याचे एक स्वप्न होतं. आत्ताच गणेशोत्सवाचे दिवस सरले होते. आता थोडासा निवांतपणा मिळेल असे त्याला वाटत होतं. सकाळी उठल्यावर त्याने खात्यातील हजार रुपये डेबिट झाल्याचा बँकेचा मेसेज पाहिला. त्याने विचार केला ठीक आहे आपणच काढले असणार. दुपारी जेवून तो नेहमीप्रमाणे ड्युटीवर गेला. जाताना त्याने एक सुंदर कुटुंब पाहिलं नवरा, बायको आणि दोन मुलं हसत खेळत एकमेकांशी संवाद साधत चालले होते. तेव्हा तो आठवू लागला की असं आपण आपल्या बायको आणि मुलींबरोबर कधी गेलो होतो. आपल्या कुटुंबाला आपण योग्य वेळ देऊ शकत नाही याचं त्याला खूप वाईट वाटत होतं. अर्थात प्रत्येक पोलिसाचीच ती भावना असते. त्याची बायको आणि मुली पण त्याला खूप समजून घेत असत.