कथा-परीस स्पर्श-भाग१
ऑगस्ट महिना! सतत चार दिवस नि चार रात्री आभाळाला गळती लागली होती. मुसळधार पाऊस पडत होता. ओढ्याला पूर आला होता. बेफाम वाहणारं गढूळ पाणी, पाण्यावरून वेगाने वाहत जाणारा पालापाचोळा, आणि झुडपांच्या भोवती गोल गोल आवर्तनं घेत, त्याला अडलेल्या छोट्या काटक्या...
हे सर्व चित्र छोटा दीपक, वर्गाच्या खिडकीतून एकटक पाहत बसला होता. सकाळी शाळेत येताना डोक्यावर घोंगडी घेऊन, मित्रांसोबत रस्त्यातल्या साचलेल्या डबक्या मधून पाणी उडवत चालताना त्याला मजा यायची. सततच्या पावसामुळे शेतातली कामे खोळंबली होती. त्यामुळे गावकरी आपापल्या खोपटात चुलीजवळ बसून, कुणी खाटेवर निजून, पाऊस थांबण्याची वाट बघत होते. त्यांनी आपल्या पाल्यांना भर पावसात शाळेत पाठविले होते. तेवढीच त्यांना मोकळीक...
शाळेतली शिक्षक मंडळी सुद्धा या पावसाचा आनंद घेत, गप्पा गोष्टीत रमली होती. शाळेच्या पटांगणात सुद्धा पाणी साचून वर्गाच्या पायऱ्यांना ते धडका मारीत होते.
दीपक ए दीपक! 'कुठे हरवलास '?'काय बघतोस असा एकटक खिडकीतून'? अरे चंदन!' ही बेडकं बघ, कशी पाण्यातून काठावर, आणि काठावरून पाण्यात उड्या घेत आहेत'. 'मला तर वाटतं ,आपणही त्यांच्यासारखेच पाण्यात उड्या माराव्यात'...
चल तर! 'आपणही जाऊया पाण्यात'. चंदन म्हणाला.दप्तर वर्गातच ठेवून, शिक्षकांची नजर चुकवून दोघेही शाळेच्या मागच्या दिशेने पळाली. त्यांच्याच वर्गातील नरेश ची नजर त्या दोघांवर होती. त्याने पळतच जाऊन कार्यालयात बसलेल्या आपल्या वर्ग शिक्षकांना ही बातमी सांगितली. वर्ग सहा चे वर्गशिक्षक ताबडतोब वर्गात जाऊन बघतात तर ,दोघांचीही दप्तरे वर्गातच होती. त्यांनी दीपक व चंदन वर्गात नसल्याची खातर जमा केली.
दोघांचीही दप्तरे कार्यालयात जमा केली. शिक्षकांनी विद्यार्थ्यांना फळ्यावर काही उदाहरणे सोडवायला दिलीत.
चल तर! 'आपणही जाऊया पाण्यात'. चंदन म्हणाला.दप्तर वर्गातच ठेवून, शिक्षकांची नजर चुकवून दोघेही शाळेच्या मागच्या दिशेने पळाली. त्यांच्याच वर्गातील नरेश ची नजर त्या दोघांवर होती. त्याने पळतच जाऊन कार्यालयात बसलेल्या आपल्या वर्ग शिक्षकांना ही बातमी सांगितली. वर्ग सहा चे वर्गशिक्षक ताबडतोब वर्गात जाऊन बघतात तर ,दोघांचीही दप्तरे वर्गातच होती. त्यांनी दीपक व चंदन वर्गात नसल्याची खातर जमा केली.
दोघांचीही दप्तरे कार्यालयात जमा केली. शिक्षकांनी विद्यार्थ्यांना फळ्यावर काही उदाहरणे सोडवायला दिलीत.
ते चिंतेत पडले. एवढ्या पावसात ही मुले आपली नजर चुकवून बाहेर पडलीय!या पावसात जर काही बरं वाईट घडलं तर, शाळेवर व पर्यायाने आपल्यावर याचा परिणाम होईल. संतापाने त्यांना काय करू नि काय नाही, असे झाले. परंतु त्यांनी संयमाने आपल्या रागावर नियंत्रण ठेवले.
आज मुख्याध्यापकांनी मधल्या सुट्टीत कुणालाही घरी जाऊ दिले नाही. शालेय पोषण आहारा ची तरतूद असल्यामुळे मुलेही शाळेतच थांबली. मधली सुट्टी संपून सर्व विद्यार्थी आपापल्या वर्गात गेले. परंतु दीपक व चंदन दोघेही शाळेत परतली नाहीत.
वर्ग शिक्षकां चा जीव टांगणीला लागला. शाळा सुटायची वेळ झाली. आता पावसाने थोडी उसंत घेतली होती.
त्यामुळे सरांनी त्यांच्याच वर्गातल्या दोन मुलांना त्या दोघांच्याही घरी पाठविले. मुले दोघांच्याही घरी गेलीत .पाहतात तर काय! दोघेही ओले चिंब होऊन नुकतेच आपापल्या घरी परतले होते.
ती दोन मुले पळतच शाळेत आली. दीपक व चंदन सुखरूप त्यांच्या घरी आहेत असे सरांना कळविले.
सरांनी दुसऱ्या दिवशी त्या दोघांचा समाचार घेण्याचे ठरविले.
त्यामुळे सरांनी त्यांच्याच वर्गातल्या दोन मुलांना त्या दोघांच्याही घरी पाठविले. मुले दोघांच्याही घरी गेलीत .पाहतात तर काय! दोघेही ओले चिंब होऊन नुकतेच आपापल्या घरी परतले होते.
ती दोन मुले पळतच शाळेत आली. दीपक व चंदन सुखरूप त्यांच्या घरी आहेत असे सरांना कळविले.
सरांनी दुसऱ्या दिवशी त्या दोघांचा समाचार घेण्याचे ठरविले.
दीपक !आता कसं करायचं? सर आपल्याला संपूर्ण वर्गासमोर उभे करतील. मला तर आज शाळेत जायची भीती वाटत आहे. चंदन म्हणाला. 'काही काळजी करू नको. मी आहे ना'!
दीपक हा उनाडक्या करण्यात पटाईत होता. त्याला कोणत्याही प्रसंगावर मात कशी करायची, याचे ज्ञान उपजतच होते की काय कुणास ठाऊक!
सर! 'काल माझं पोट दुखत होतं. त्यामुळे मी चंदन ला घेऊन शाळेच्या पाठीमागे गेलो. तर आम्ही दोघेही शाळेच्या मागच्या खड्ड्यात पडलो. संपूर्ण कपडे ओले झाल्यामुळे घरी बदलायला गेलो.दीपक ने सरांचा विश्वास बसेल अशी थाप मारली. सरांना माहीत होते की हा थापा मारण्यात पटाईत आहे.
दीपक हा उनाडक्या करण्यात पटाईत होता. त्याला कोणत्याही प्रसंगावर मात कशी करायची, याचे ज्ञान उपजतच होते की काय कुणास ठाऊक!
सर! 'काल माझं पोट दुखत होतं. त्यामुळे मी चंदन ला घेऊन शाळेच्या पाठीमागे गेलो. तर आम्ही दोघेही शाळेच्या मागच्या खड्ड्यात पडलो. संपूर्ण कपडे ओले झाल्यामुळे घरी बदलायला गेलो.दीपक ने सरांचा विश्वास बसेल अशी थाप मारली. सरांना माहीत होते की हा थापा मारण्यात पटाईत आहे.
सर म्हणाले, दीपक! तुझ्या दांडगाई बद्दल व उनाडक्या बद्दल मी पुष्कळ ऐकलं आहे. पण त्याबद्दल मी विशेष म्हणावं असं मनावर घेतलं नव्हतं. या वयात उनाडक्या करायच्या नाहीत, तर केव्हा करायच्या! म्हातारपणी?
पण जर यापुढे मला तू त्या करताना दिसलास, तर तुझी शिक्षा कायम म्हणून समज.
पण जर यापुढे मला तू त्या करताना दिसलास, तर तुझी शिक्षा कायम म्हणून समज.
पुढे दीपक आणखी कोणत्या खोड्या करतो, पाहूया पुढील भागात भाग २ मध्ये
छाया बर्वे राऊत अमरावती
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा