अशा विचारातच तीने डायरी वाचायला सुरुवात केली. जवळपास अर्धी डायरी वाचून झाली. त्यातील प्रत्येक गोष्ट तिला समीक्षाने संगीतली होती. मात्र तिच्या लेखणीतून एक-एक गोष्ट उलगडत असतांना तिला वेगळी उत्सुकता वाटत होती. डायरीच्या निमित्ताने समीक्षाच्या वैक्तिमत्वाच्या विविध पैलूचे दर्शन तिला नव्याने होत होते. वाचता-वाचता मध्येच तिला तहान लागली. ती पाणी पिण्यासाठी उठली. पाणी घेतले व पुन्हा बेडवर जाऊन पडली. आता रात्र खूप झाली होती. तिने डायरी बाजूला ठेवली व झोपण्याची तयारी केली. मात्र तिला झोप लागत नव्हती. उर्वरित डायरी वाचावी असं तिला अधून-मधून वाटत होतं. शेवटी न राहवून तिने पुन्हा लाईट ऑन केला व डायरी वाचण्यास सुरुवात केली. भराभरा डायरीचे पाने ती वाचत होती. वाचता-वाचता कधी पहाट झाली तिला कळलं देखील नाही. डायरी वाचून पूर्ण होत होती. आता फक्त शेवटची दोनच पाने शिल्लक राहिली होती. एक पान वाचले. शेवटच्या पानावरचे, "सागर तुला पाहताक्षणीच मी तुझ्या प्रेमात पडली होते." हे वाचून तिला झटकाच बसला. हे तिच्यासाठी अनपेक्षित होतं. वाचून तिला विश्वासच बसत नव्हता. ती पुन्हा-पुन्हा तीच ओळ वाचत होती. आपण वाचलेलं खरं आहे याची खात्री करून घेत होती. पण ते खरंच होतं. तीने स्वतःला सावरले व पुढे वाचन सुरूच ठेवले.
"काय झालं प्रीत? कुठे लक्ष आहे तुझं आज ? पुन्हा सागर सोबत भांडण झाले का ?"
"नाही."
"मग काय झाल ? मी आले तेव्हापासून तू खूप अपसेट दिसतेस ? मला काही सांगणार नाही का ?"
"तू तरी कुठे मला सर्व सांग...." प्रिती बोलतांना मध्येच थांबली.
"का काय झालं ? स्पस्ट बोल. कोड्यात नको बोलू."
"मी काय कोड्यात बोलू ? माझं जीवनच पिंजऱ्यात पडलेल्या पक्षासारखं आहे." तिच्या तोंडून पिंजरा हा शब्द ऐकताच समीक्षा सावध झाली. तिचा मूड पाहून नंतर बोलूया, नाहीतर विषय भलतीकडेच जायचा या भीतीने समीक्षाने आवरते घेतले व तिला म्हणाली,
"जाऊ दे नको सांगू. जेवन कर आधी."
जेवण झाल्यावर समीक्षा पुन्हा प्रीतीजवळ आली. तिच्या खांद्यावर हात ठेवत तिला म्हणाली,
"प्रीत, सांग बाळा काय झालं ?"
"काही नाही आज सागरला रूमवर बोलवले आहे. त्याला सर्व सांगून टाकते एकदाचं."
"तो त्याच विषयाच्या पुन्हा मागे लागला वाटतं. ठीक आहे, सांगून दे." सागरचं असं वागणं समीक्षाला माहित असल्यामुळे ती पुढे काहीही बोलत नव्हती.
प्रितीने समीक्षाचा हात-हातात घट्ट पकडून तिला म्हणाली,
"तू कुठेचं जाऊ नको. माझ्या सोबतच रहा! मला एकटीला नाही ते बळ."
समीक्षा तिला मिठीत घेत म्हणाली,
"मी कुठेच नाही जाणार, तुझ्यासोबतच आहे. घाबरू नको." त्या मिठीचा खूप आधार प्रितीला वाटला.
To be continued...
3rd Part will be publish tomorrow at 11.00 Am. Copyright
जगदीश लक्ष्मण वानखडे.
All Rights Reserved.
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा