राधा भाग तीन

“आईला मी निरखून पाहत होते. वेगळाच आत्मविश्वास ओसंडून वाहत होता. जेव्हा हातातून सर्वच निसटून जात असते. कठीण प्रसंग आ वासून समोर उभा असतो, तेव्हा एकच गोष्ट त्यातून बाहेर यायला मदत करते ती म्हणजे ‘धीर..’ तो धीर आता आईमध्ये आला होता. मलाच आश्चर्य वाटलं. खरं तर मला, दादाला तिची काळजी वाटत होती. त्याक्षणी आईला पाहिले आणि जाणवले खरंच स्त्रीमध्ये एक वेगळीच शक्ती असते. अगदी ती वाहत्या नदीप्रमाणे असते. जसे वळण येईल तसे वळण घेते. कधी फुलापेक्षा कोमल तर कधी वज्राहुन कठोर. तिचा आत्मविश्वास पाहून मला, दादाला धीर आला. आजीलाही बरे वाटले. आईपेक्षा जास्त कोण ओळखते आपल्या मुलांना? आजी आईच्या भावना समजत होती. मला आईमध्ये माझ्या बाबाची प्रतिमा दिसली. तेच हवे होते मला. मला आणि दादाला पुन्हा बळ मिळाले. खूप मोठा दिलासा मिळाला.”