रहस्य तळघरातील भाग १
सणकू दादा, म्हणजे चोरांच्या टोळीचा म्होरक्या, सकाळचा पेपर वाचत असतो. पेपरात एक बातमी असते की एका ४०० वर्षं जुन्या राजवाड्याच्या तळघरात खूप मोठा खजीना आहे. सरकारने जाहीर केलेले असते की जो कोणी हा खजीना शोधून काढेल त्याला १ कोटी रुपयांचे बक्षीस दिले जाईल. सणकू दादाला हे वाचून मोठा मोह पडतो. तो ताबडतोब आपल्या गॅंगमधील चोर मित्रांना बोलावतो.
त्याच्या गॅंगमध्ये जग्या, भिक्या, पिंट्या, आणि गोप्या हे चार महत्वाचे सदस्य असतात. सणकू दादा त्यांना आपल्या डावाचा विचार सांगतो.
सणकू दादा: "ए रे, ऐकलात का? त्या राजवाड्यात खूप मोठा खजीना आहे म्हणे! आणि जो शोधेल त्याला १ कोटी बक्षीस मिळणार आहे!"
जग्या: "१ कोटी! एवढे पैसे तर आपल्या स्वप्नात सुद्धा नाहीत बघितले."
भिक्या: "पण दादा, तो राजवाडा खूप पुराण काळाचा आहे. तिथे जाणे धोक्याचे नाही का?"
पिंट्या: "आणि तळघरात जाईपर्यंत आपल्याला खूप अडथळे येतील. तिथे नक्कीच काही गुप्त यंत्रणा असतील."
गोप्या: "आणि पोलिसांची पण नजर आपल्यावर आहे. हे काम सोपे नाही."
सणकू दादा त्यांची काळजी ऐकून विचारात पडतो. तो काही वेळ शांत बसून विचार करतो आणि मग म्हणतो,
"सगळ्या अडचणींचा विचार मी केला आहे. आपण तयारीनिशी जाऊ. आधी राजवाड्याचा नीट अभ्यास करायचा. त्याचा नकाशा मिळवायचा आणि प्रत्येक अडथळ्याचा अंदाज घ्यायचा. नंतरचं आपल्या प्रत्येकाला काम वाटून देऊ आणि आपल्या गॅंगमधील प्रत्येकाची जबाबदारी ठरवू. भिक्या, तू राजवाड्याचा इतिहास आणि गुप्त यंत्रणांचा अभ्यास कर."
भिक्या: "ठीक आहे, दादा. मी त्याबाबत माहिती काढून ठेवतो."
भिक्या, ज्याची जबाबदारी राजवाड्याचा इतिहास जाणून घेण्याची असते, एकदम चिंताग्रस्त दिसतो. तो सणकू दादाशी बोलायला येतो.
भिक्या, ज्याची जबाबदारी राजवाड्याचा इतिहास जाणून घेण्याची असते, एकदम चिंताग्रस्त दिसतो. तो सणकू दादाशी बोलायला येतो.
भिक्या: "दादा, एक मोठी अडचण आहे. मी फाटका माणूस आहे. लायब्ररीत जाऊन राजवाड्याचा इतिहास कसा बघणार? माझ्या कडे बघून कोण मला पुस्तक देईल?"
सणकू दादा त्याच्या या चिंतेचा विचार करतो आणि उत्तर देतो, "भिक्या, तु असं म्हणतोस म्हणजे खरं आहे. पण तु हे लक्षात घे की, प्रत्येक समस्येचं काही ना काही उत्तर असतं. आपण थोडं डोकं लावायला पाहिजे."
भिक्या: "पण दादा, माझा वेश आणि हालत बघून कोण मला आत सुद्धा येऊ देईल असं मला वाटतं."
सणकू दादा: "सुरुवात अशी करू, तु तिथे एक साधारण माणसासारखा जाऊ शकतोस. जर तु नीट बोललास आणि तुझ्या वागणुकीत कोणताही संशय निर्माण केला नाहीस, तर कदाचित कोणी तुला आडवणार नाही."
भिक्या: "पण दादा, तरीही पुस्तक मिळवण्यासाठी ओळख आवश्यक आहे ना?"
सणकू दादा: "तसंच आहे, म्हणून आपण एक योजना आखू. तु तिथे पोहोचल्यानंतर काही विचारले तर तु एका विद्यार्थ्याच्या प्रोजेक्टसाठी माहिती शोधत आहेस असं सांग. तुझं बोलणं विश्वासार्ह असलं पाहिजे."
भिक्या: "दादा, मला हे थोडं अवघड वाटतं. आपण दुसरा काहीतरी उपाय शोधू शकतो का?"
सणकू दादा: "हां, एक आयडिया आहे. तु लायब्ररीत जाण्याआधी तुझा वेश बदल. थोडेसे चांगले कपडे घाल आणि नीटनेटका दिस. मी तुला काही पैसे देतो, त्यात तु तुझा वेश बदलू शकतोस.
"आणि हो, तु त्या लायब्ररीच्या स्टाफला सहज आणि नम्रतेने वागव. ते बघूनच तुला पुस्तक देण्यास तयार होतील. तु म्हणालास तर, तु एक जुना कागद घेऊन जाऊ शकतोस, ज्यावर काही नोंदी आहेत, आणि तु ते त्यांना दाखवून सांगू शकतोस की तु शोध घेत आहेस."
भिक्या: "हे ठीक आहे, दादा. मी वेश बदलून जातो आणि त्यांना विश्वासात घेण्याचा प्रयत्न करतो. तुझ्या मदतीमुळे माझा आत्मविश्वास वाढला आहे.ठीक आहे, दादा. मी तुझ्या सल्ल्याप्रमाणे वागतो. मी लायब्ररीत जाऊन राजवाड्याचा इतिहास जाणून घेण्याचा प्रयत्न करतो."
सणकू दादा: "शाब्बास, भिक्या. आपण सगळे एकमेकांच्या साथीने हे काम पार पाडू. तुला काही अडचण आली तर मला सांग, आपण तात्काळ उपाय काढू."
भिक्या सणकू दादाच्या सल्ल्यानुसार तयारीला लागतो आणि लायब्ररीत जाण्यासाठी निघतो. त्याच्या मनात आता नविन आत्मविश्वास आणि धैर्य असतं.
सणकू दादाच्या चोरीच्या प्लॅन बद्दलच विचार सुरू असताना जग्या बोलतो,
"दादा, सोन्या कडून नकाशा मिळवण्यासाठी पैसे लागतील. आपण त्याला पैसे द्यायचे का?"
सणकू दादा थोडा विचार करतो आणि मग उत्तर देतो,
"हो जग्या, सोन्याला पैसे द्यावे लागतील. पण ते खूप महत्वाचं आहे. सोन्या आपल्या विश्वासू माणसांपैकी एक आहे. तो आपल्याला योग्य माहिती देईल, पण त्याच्या कामाची किंमत आहे. आपण हे पैसे गुंतवणूक म्हणून पाहायला हवे.
"जर आपण खजिना मिळवला तर १ कोटी रुपयांमध्ये हे पैसे काहीच नाहीत. आपल्याला सोन्याच्या मदतीशिवाय पुढे जाता येणार नाही. त्यामुळे त्याच्यावर विश्वास ठेवून त्याला आवश्यक ते पैसे देऊ."
पिंट्या: "दादा, किती पैसे लागतील असं तुला वाटतं?"
सणकू दादा म्हणाला
"सोन्याला विचारल्याशिवाय कळणार नाही, पण आपण त्याच्याशी सौदा करू शकतो. सुरुवातीला थोडे पैसे देऊन उर्वरित खजिना मिळाल्यावर देण्याचं वचन देऊ. त्यामुळे त्यालाही विश्वास बसेल की आपला प्लॅन पक्का आहे."
यावर गोप्या म्हणाला ,
"दादा, सोन्याला विश्वासात घेऊन त्याला आपली योजना सांगायला हवी. त्यामुळे तोही आपल्या मदतीसाठी पूर्णपणे तयार होईल."
सणकू दादा
"बरोबर बोललास. चला तर मग, आपण सोन्याला भेटायला जाऊया आणि त्याच्याशी चर्चा करू. त्याला आपल्या प्लॅनबद्दल सांगून त्याची मदत घेऊ. त्याला पण त्याचा हिस्सा मिळेल याची खात्री देऊ.हे काम सोपं नाही, पण आपल्याला सगळ्या शक्यता तपासून पुढे जायचं आहे. एकदा नकाशा मिळाल्यावर आपल्याला पुढच्या टप्प्याची तयारी करायची आहे."
*****
सर्व जण सणकू दादाच्या निर्णयावर सहमत होतात आणि सोन्याला भेटण्यासाठी तयार होतात. त्यांना माहित आहे की हा नकाशा मिळवणं खूप महत्वाचं आहे, कारण त्याशिवाय पुढचं पाऊल उचलता येणार नाही. सोन्याला भेटून योग्य माहिती मिळवण्यासाठी ते आता पुढे जायला तयार होतात.
सणकू दादा आणि त्याच्या गॅंगमधील सदस्य गुप्त खजिन्याचा शोध घेण्याच्या तयारीत असतात.
सणकू दादा: "हे बघ भिक्या, सगळ्यात महत्वाचं म्हणजे आत्मविश्वास. तु जर ठाम राहिलास आणि आपल्या कामावर लक्ष केंद्रीत केलंस, तर तुला यश मिळेल. हे लक्षात ठेव, आपण सगळे एकमेकांच्या मदतीने हे करू शकतो."
सणकू दादा: "हे बघ भिक्या, सगळ्यात महत्वाचं म्हणजे आत्मविश्वास. तु जर ठाम राहिलास आणि आपल्या कामावर लक्ष केंद्रीत केलंस, तर तुला यश मिळेल. हे लक्षात ठेव, आपण सगळे एकमेकांच्या मदतीने हे करू शकतो."
पिंट्या: "मी तळघरातील प्रवेशमार्गाचा शोध घेईन. तिथे काय काय अडथळे असतील हे पाहीन."
सणकू दादा: "अगदी बरोबर. आणि गोप्या, तु राजवाड्याच्या आजूबाजूचा परिसर आणि पोलिसांची हालचाल यांचा अंदाज घे."
सणकू दादा
"जग्या, तुझ्याकडे एक महत्वाची जबाबदारी आहे. राजवाड्याच्या भोवतीची सुरक्षा यंत्रणा नीट तपासायची आहे. तु सीसीटीव्ही कॅमेऱ्यांची व्यवस्था बघ आणि त्यांची हालचाल कशी होते ते जाणून घे."
जग्या: "दादा, पण सीसीटीव्ही कॅमेऱ्यांचा आणि त्यांच्या यंत्रणांचा अभ्यास कसा करू?"
सणकू दादा
"जग्या, तु पहिल्यांदा राजवाड्याच्या परिसराची नीट पाहणी कर. कॅमेरे कुठे कुठे लावलेले आहेत ते ओळख. तु दिवस आणि रात्री दोन्ही वेळेला तिथे जाऊन पाहणं कर. सीसीटीव्ही कॅमेऱ्यांची दिशा आणि त्यांचा कव्हरेज क्षेत्र जाणून घे."
"जग्या, तु पहिल्यांदा राजवाड्याच्या परिसराची नीट पाहणी कर. कॅमेरे कुठे कुठे लावलेले आहेत ते ओळख. तु दिवस आणि रात्री दोन्ही वेळेला तिथे जाऊन पाहणं कर. सीसीटीव्ही कॅमेऱ्यांची दिशा आणि त्यांचा कव्हरेज क्षेत्र जाणून घे."
जग्या: "ठीक आहे, दादा. पण कॅमेऱ्यांचा फीड कसा मिळवायचा?"
सणकू दादा: "तेच तर दुसरं महत्वाचं काम आहे. तु आसपासच्या सुरक्षा कर्मचाऱ्यांशी बोलून त्यांची सवय जाणून घे. तु त्यांना नकळतपणे माहिती मिळवू शकतोस. कधीतरी सुरक्षेच्या दरम्यान ते फीड बघतात का ते तपास."
जग्या: "दादा, हॅकिंगची गरज लागेल का?"
सणकू दादा: "हॅकिंग हा शेवटचा उपाय असेल. पण तु एक गोष्ट लक्षात ठेव, तु आपला कोणी साधारण माणूस म्हणून दाखव. जर शक्य असेल तर तु एखाद्या सुरक्षा कर्मचाऱ्याशी दोस्ती करून त्याच्याकडून माहिती मिळव. त्यांना वाटलं पाहिजे की तु साधा माणूस आहेस ज्याला काही माहिती हवी आहे."
जग्या: "ठीक आहे, दादा. पण जर त्यांनी संशय घेतला तर?"
सणकू दादा: "म्हणूनच तु खूप सावधपणे काम कर. तु त्यांच्यासमोर अगदी साध्या प्रश्नांसह सुरुवात कर, जसे की 'इथे सीसीटीव्ही कॅमेरे आहेत का?' किंवा 'कॅमेऱ्यांचे फीड कुठे जातात?' असं विचार. तुझं वागणं आणि बोलणं विश्वासार्ह असलं पाहिजे."
जग्या: "मी समजलो, दादा. मी त्यांच्यावर लक्ष ठेवून आणि सावधपणे काम करतो."
सणकू दादा
"बरोबर. आणि एक गोष्ट लक्षात ठेव, आपण एक मोठं काम करतो आहोत. म्हणून प्रत्येक पाऊल नीट विचार करून टाक. कोणतीही चूक आपल्याला महागात पडू शकते. तुला काही शंका आली तर लगेच मला कळव."
"बरोबर. आणि एक गोष्ट लक्षात ठेव, आपण एक मोठं काम करतो आहोत. म्हणून प्रत्येक पाऊल नीट विचार करून टाक. कोणतीही चूक आपल्याला महागात पडू शकते. तुला काही शंका आली तर लगेच मला कळव."
जग्या: "हो दादा, मी सगळं नीट करीन. तु दिलेल्या सल्ल्याप्रमाणेच काम करीन."
सणकू दादा: "शाब्बास, जग्या. मला तुझ्यावर पूर्ण विश्वास आहे. तुला माहिती मिळाल्यावर ती लगेच मला दे. आपण त्यानुसार पुढचं पाऊल उचलू."
जग्या आता राजवाड्याच्या सुरक्षा यंत्रणेची पाहणी करण्यासाठी तयारीला लागला. त्याच्या मनात सणकू दादाच्या सल्ल्याने आत्मविश्वास आणि धैर्य निर्माण झालेलं असतं.
गोप्या: "हो दादा, मी लक्ष ठेवून राहीन."
सणकू दादा:
"मित्रांनो, हे आपलं एक मोठं स्वप्न आहे. १ कोटी रुपयांमुळे आपली सगळी स्वप्नं पूर्ण होऊ शकतात. त्यामुळे सगळे तयारीनिशी आणि एकजुटीने हे काम करुया. कोणालाही काही शंका असेल तर मला विचारायला विसरू नका."
सर्व मित्र एकमेकांकडे पाहतात आणि आपापल्या मनातल्या विचारांची देवाणघेवाण करतात. सणकू दादाच्या डावाने त्यांच्यात नवीन जोश आणि आशा निर्माण होते.
आता हे पाच चोर आपापली जबाबदारी घेऊन त्याच्या तयारीला लागतात. राजवाड्याचा खजिना शोधण्यासाठी त्यांच्या मनात एकच विचार असतो—आपण सगळ्या अडचणी पार करून हा खजिना मिळवू आणि आपलं जीवन बदलून टाकू.
_________________________________
क्रमशः
_________________________________
क्रमशः
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा