रक्तपिंडाचा श्राप भाग ८९

दोन दिवस उलटून गेले होते, म्हणून महाभूषणला पुन्हा सभेत आणले गेले. महाभूषण अजूनही निर्विकारपणे सिंहासनासमोर उभा होता. त्याच्या डोळ्यांत ना भीती होती , न अधीरता. तो जणू एखाद्या स्थिर सागरासारखा होता—शांत, खोल, आणि अंतहीन. त्याच्यासमोर सहस्त्रपाणी ऐटीने सिंहासनावर बसला होता, त्याच्या चेहऱ्यावर असलेल्या गर्विष्ठ स्मितामध्येच त्याच्या मनातील विचार स्पष्ट जाणवत होते.
महाभूषण केवळ एक कैदी नव्हता; हा एक रहस्य जाणणारा खास माणूस होता—असे रहस्य, जे उलगडण्यास सहस्रपाणीला विलक्षण अधीरता वाटत होती. सभागृहात उपस्थित असलेल्या सैनिकांनाही ही जाणीव होती की येथे केवळ दोन माणसे एकमेकांसमोर उभी नव्हती; येथे भविष्यातील अनंत शक्यतांचा सामना होत होता.