रेड लाईट 7

गजरा...शांतीपेठेत या गजऱ्याला लागलेला विकृतीचा सुगंध तिने अनुभवला होता...7 वर्षाची असेल ती तेव्हा...शांतीपेठेत पुरुष यायचे, एखाद्या वेश्येसोबत अनेक रात्री घालवल्यानंतर त्यांचं चांगलं सूत जमे, मग काहीजण त्यांच्याकडून अपेक्षापूर्ती करून घेण्यासाठी गजरा घेऊन येत..काहिजन मनगटाला बांधून त्याचा सुगंध घेऊन उत्तेजित होत असायचे..शारदा लहान होती, पेठेत नुकतीच एक तरुण बाई सामील झालेली, तिची आज पहिलीच वेळ होती. एक गिऱ्हाईक तिच्या खोलीत गजरा घेऊन गेला आणि दार बंद करून घेतलं. कल्पना नेमकी बाहेर गेलेली त्यामुळे शारदा चाळीत इतरत्र फिरत होती, नाहीतर कल्पना असायची तेव्हा शारदाला खोलीतून बाहेर येऊ द्यायची नाही...शारदा सगळं बघत होती, तिला कळेना काय चाललंय ते...खोलीतून किंचाळण्याचे आवाज येऊ लागले, शारदा घाबरली...इतर बायका ते ऐकून हसत होत्या, पण आतून त्या बाईचा आवाज म्हणजे वेदनेचा फुत्कार होता. त्या पुरुषी पशूने अनैसर्गिकपणे पैसे देऊन अत्याचार केलेला..पैसे दिले म्हणजे आपल्याला हवं तसं आणि हवं त्या पद्धतीने ओरबाडायचं तसलाच प्रकार...!!! काही वेळाने तो माणूस बाहेर आला, शारदा खांबामागे लपली, त्याने हातातला गजरा खाली टाकला आणि त्यावर पाय देऊन त्याचा पार चुरगळा केला..एका नाजूक देहाला त्याने कुस्करून टाकलं हेच तो त्यातून सांगत होता. पुढे होस्टेलमध्ये गेल्यानंतर जसजशी शारदा मोठी होऊ लागलेली तसतसं तिला या सगळ्याचा अर्थ उमजू लागलेला...ते आठवून आज तिला असह्य झालं आणि म्हणून तिचा स्वतःवर ताबा राहिला नाही...