रियुनिअन ( भाग ७ )

अंजलीने सांगितले की, " अरे काल मध्यरात्री आमच्या घराबाहेर एका कुत्र्याच्या पिल्लूचा \" कुकु \" असा आवाज येत होता. दार उघडून पाहिले तर कोणीतरी आमच्या गेटपाशी त्या पिल्लाच्या डोळ्यांना कापडाची पट्टी बांधून सोडले होते. छोटासा तो जीव कितीवेळ असाचं असेल देव जाणे. त्याची पहिली डोळ्यांवरची पट्टी सोडली. ते पिल्लू घाबरून थरथर कापत होते. त्या पिल्लाची अवस्था पाहून मनातल्या मनात त्याला अशा अवस्थेत सोडणाऱ्या माणसाला दोन - चार शिव्या हासडल्या. आम्ही त्याला घरात घेतले.
मी लगेच त्याला एका छोट्या थाळीत दूध प्यायला दिले तर लगेच त्याने संपवले. किती भुकेलेले पण होते ते. त्याला ह्यांनी स्वच्छ पुसून काढले.
मुलांनी लगेच त्याच्यासाठी अंथरूण तयार केले आणि त्याला झोपवले. आता सकाळपासून आमच्या चौघांच्या अंगावर उड्या मारतंय ते. लगेच आमच्या घरात रुळलं देखील. मुलगी भुभु आहे म्हणून आम्ही तिचं नाव \" चिक्की \" ठेवलं.
आज तिच्यासाठी एका डॉक्टरांना बोलावले आहे. ते थोड्या वेळाने येऊन तिचे व्हॅकसिनेशन करतील.
मला खरंच माणसांच्या वृत्तीचे आश्चर्य वाटते. अरे ते कुत्र्याचं पिल्लू म्हणजे एक जीवंच आहे ना ? त्या पिल्लाला अशा अवस्थेत सोडून जाताना त्या माणसाला काहीचं कसे वाटले नाही ? त्या मुक्या प्राण्यांना फक्त बोलता येत नाही पण त्यांना देखील भावना असतातचं ना ?"