रेवती...छबीची ईरसाल बबी भाग २

आवाजाची धार कमी करत आई बोलली. "बरं बाबा सांगते, तुझी आज्जी, सारखी माझ्या मागावर असायची. मला अजिबात रिकामी बसू देत नव्हती. सतत काही ना काही काम सांगून बीझी ठेवायची. माझ्या आज्जीने पण काही ट्रिक्स दिल्याच होत्या, त्याची सुरुवात आज्जी समोर मान डोलावून करतच होते. एकदा समोरच्या दारातून पटकन अंगणात गेले. आज्जी मी काय करते बघत मागे आली. मी समोर नव्हतेच. लगेच त्यांनी इकडे तिकडे शोधाशोध केली. शेजारच्या घरी सुद्धा मला बघायला गेल्या. मी गायब म्हंटल्यावर त्या आत आल्या आज्जे सासूच्या खोलीमध्ये जाऊन त्यांनी, मी नेमून दिलेलं काम सोडून कुठे तरी हूंदडायला गेले म्हणून सांगीतले...त्याआधी शेजारच्या यमूने मला नदीवर सोबत चलता का म्हणून एकदा घेऊन गेली होती. घरातले सगळे तेव्हा शेजारच्या गावात गेले होते. मोठ्या जाऊबाईंच्या आईची तब्येत बघायला...घरी आजोबांची तब्येत बरी नव्हती. म्हणून मला घरी ठेवले होते. मी पण लहानच होते. तिने चल म्हंटले मी काहीच विचार न करता गेले होते. घरी यायला वेळ झाला. तो पर्यंत ही मंडळी परत आली होती आणि मग जो गोंधळ झाला घरी...सर्वात जास्त तुझी आज्जीच मला रागवत होती...बरं असू दे, आज्जीला वाटले मी नदीकडेच गेले आहे. तुझ्या काकांना नदीवर पाठवले मला बघायला. आज्जी, सासूबाई बाहेरच उभ्या, दहा मिनिटात ते परत आलेतं मी त्यांना दिसले नव्हते...सगळे बडबडत घरात आले. आज्जेसासूबाई मागच्या आवारात आल्या आणि ओरडल्याच, ही काय, ही तर इथ शेंगा फोडत बसली आहे....मी पण चमकून आज्जीकडे बघितले. हो आज्जी तुम्हीच काल म्हणाल्या होत्या ना? शेंगा फोडून दाणे पेरणीसाठी जमा करा म्हणून...घरातले काम आवरल्यावर तेच करत बसले होते....आणि गंमत सांगू, तुझ्या आज्जीने काय ओरडा खाल्ला नां आज्जेसासूंचा...हाऽहाऽहाहाऽएकांतात खुप हसले होते..."आई पुन्हा हसायला लागली.