रुममेट भाग ४
©® सौ.हेमा पाटील.
मागील भागात आपण पाहिले, आर्या आईच्या आठवणीमुळे खूप अस्वस्थ असताना रुममेटच्या रुपाने तिच्या आयुष्यात स्वीटी येते.
स्वीटीच्या सहवासामुळे आर्या आईचा दुरावा सहन करु शकते. आता पुढे...
स्वीटीच्या सहवासामुळे आर्या आईचा दुरावा सहन करु शकते. आता पुढे...
" हॅलो, आर्या आज काय बनवले तुम्ही?" सुनीतीने आर्याला विचारले.
"आज आम्ही पिझ्झा बनवला होता. तुला सांगू, कसला भारी बनला होता! तू इथे असतीस तर खाऊन तुला समजले असते. ही स्वीटी पण कमाल आहे!" आर्या म्हणाली.
"आज आम्ही पिझ्झा बनवला होता. तुला सांगू, कसला भारी बनला होता! तू इथे असतीस तर खाऊन तुला समजले असते. ही स्वीटी पण कमाल आहे!" आर्या म्हणाली.
" आपण पण इथे बनवला होता ना एकदा. तोही छान झाला होता." सुनीती म्हणाली.
"अगं, त्याच्यापेक्षा सुपर डुपर बनला होता पिझ्झा." आर्या म्हणाली.
बरं बरं. मग आता स्वीटीकडून रेसिपी शिकलीच पाहिजे. दे बरं तिला फोन." सुनीती म्हणाली.
" ती मिटींगमध्ये आहे. आत्ता बोलू शकत नाही." आर्या म्हणाली.
" ओके. चल ठेवते आता. काळजी घे." असे सुनीती म्हणाली.
"अगं, त्याच्यापेक्षा सुपर डुपर बनला होता पिझ्झा." आर्या म्हणाली.
बरं बरं. मग आता स्वीटीकडून रेसिपी शिकलीच पाहिजे. दे बरं तिला फोन." सुनीती म्हणाली.
" ती मिटींगमध्ये आहे. आत्ता बोलू शकत नाही." आर्या म्हणाली.
" ओके. चल ठेवते आता. काळजी घे." असे सुनीती म्हणाली.
'आपण खूपदा स्वीटीकडे फोन दे असे म्हणालो, पण आजपर्यंत एकदाही तिच्याशी बोलणे होऊ शकले नाही. कदाचित ओळख नसल्याने स्वीटीला बोलायला संकोच वाटत असावा. आपण गेल्यावर भेट झाली की ती स्वतःहून बोलेल. ती आर्यासोबत आहे ही जमेची बाजू आहे. ती सोबत नसती तर आर्याची खूप काळजी वाटली असती आपल्याला.' असा मनाशी विचार करत सुनीती झोपली.
दिवाळीच्या खरेदीसाठी जायचे आहे असे सांगून सुनीती पुण्याला आली. तसे पाहिले तर आर्याच्या जन्मापासून तिची असलेली सोबत सुनीतीला अजून ही स्वस्थ राहू देत नव्हती. मुलीला भेटायचे, दोन दिवस तिच्याकडे रहायचे असे ठरवून सुनीती पुण्याला आली. तिने फोन करुन आर्याला आपण येत असल्याचे कळवले होते.
ती आल्यावर आर्या प्रेमाने तिच्या गळ्यात पडली. रोज फोनवर बोलले तरी समोर व्यक्तीला पाहणे, तिचा स्पर्श अनुभवणे याचा आनंद वेगळाच असतो. दोघीही एकमेकींच्या मिठीत विरघळून गेल्या. मम्मी आणि ती दोघींची अवस्था समान होती. थोड्या वेळाने मम्मीने विचारले,
" स्वीटी कुठे आहे?" यावर आर्याने उत्तर दिले,
" ती चार दिवसांसाठी गावाला गेली आहे." हे ऐकून सुनीती हिरमुसली. तिला स्वीटीला भेटायचे होते.
कोण आहे ती मुलगी? तिच्यात काय जादू आहे की आपली मुलगी तिच्या सहवासात आपल्यापासून दूर राहू शकली? हे तिला पहायचे होते. परंतु यावेळीही तिने चकवा दिला होता. ती भेटणार नाही याची सुनीतीला रुखरुख लागली. आठ दिवसांनी दिवाळी येणार असल्याने सुनीती आपला तिथला मुक्काम वाढवू शकत नव्हती.
" स्वीटी कुठे आहे?" यावर आर्याने उत्तर दिले,
" ती चार दिवसांसाठी गावाला गेली आहे." हे ऐकून सुनीती हिरमुसली. तिला स्वीटीला भेटायचे होते.
कोण आहे ती मुलगी? तिच्यात काय जादू आहे की आपली मुलगी तिच्या सहवासात आपल्यापासून दूर राहू शकली? हे तिला पहायचे होते. परंतु यावेळीही तिने चकवा दिला होता. ती भेटणार नाही याची सुनीतीला रुखरुख लागली. आठ दिवसांनी दिवाळी येणार असल्याने सुनीती आपला तिथला मुक्काम वाढवू शकत नव्हती.
स्वीटीचा विचार बाजूला सारून सुनीतीने आर्याच्या सोबतीने शाॅपिंग करणे सुरु केले. शनिवार रविवारची सुट्टी बघून सुनीती पुण्याला आली होती. आर्याने मम्मीला पुण्याच्या बाजारपेठेत फिरवले. तुळशीबागेत दोघींनी भरपूर वेळ घालवला. तुळशीबागेत खरेदी आटोपल्यावर दोघी बादशाही मध्ये जेवल्या. जेवणानंतर आर्याने मम्मीला सांगितले,
" आता मी जे आईस्क्रीम मागवणार आहे ते तू याआधी कधीच खाल्लेले नाही." असे म्हणत तिने पेरुच्या आईस्क्रीमची ऑर्डर दिली.
" आता मी जे आईस्क्रीम मागवणार आहे ते तू याआधी कधीच खाल्लेले नाही." असे म्हणत तिने पेरुच्या आईस्क्रीमची ऑर्डर दिली.
नॅचरल्स मध्ये यापूर्वी पेरुचे आईस्क्रीम खाल्ले आहे. इथल्या आईस्क्रीम मध्ये काय विशेष असणार आहे? असे सुनीतीला वाटत असतानाच आईस्क्रीम पुढ्यात आले. ते आईस्क्रीम पाहून खरंच सुनीती आश्चर्यचकीत झाली. त्या आईस्क्रीमवर तिखट आणि मीठ भुरभुरले होते. घाबरतच तिने चव चाखली. आजपर्यंत तिखटमीठ लावून पेरु खूपदा खाल्ला होता, आज तिखटमीठासह आईस्क्रीम चाखताना वेगळीच चव असल्याने मजा आली.
" आवडले का तुला आईस्क्रीम? मी स्वीटीसोबत हे आईस्क्रीम खाल्ले होते." आर्या म्हणाली.
" अफलातून कल्पना आहे. आईस्क्रीमवर तिखट मीठ...हे पुण्यातच होऊ शकते." असे सुनीती म्हणाली.
" आवडले का तुला आईस्क्रीम? मी स्वीटीसोबत हे आईस्क्रीम खाल्ले होते." आर्या म्हणाली.
" अफलातून कल्पना आहे. आईस्क्रीमवर तिखट मीठ...हे पुण्यातच होऊ शकते." असे सुनीती म्हणाली.
दोघीजणी मनसोक्त शाॅपिंग करुन रुम वर आल्या. आता जेवायची इच्छा नव्हतीच, त्यामुळे काॅफी करावी म्हणून सुनीती किचनमध्ये आली. तिने दूध तापवायला ठेवले व आपल्या पिशवीतून काॅफीचा पाऊच काढणार तोच तिला समोरच काॅफीची बरणी दिसली. ती बरणी फोडलेली होती व अर्धी संपलेली होती. ती बरणी स्वीटीची असावी असे तिला वाटले.
" यातील काॅफी घेऊ का?" असे तिने आर्याला विचारले. ती म्हणाली,
" हो. घे ना. आपलीच आहे बरणी."
" तू कधीपासून काॅफी प्यायला लागलीस?"
" अगं, स्वीटीसोबत घ्यायला लागले. मग आवडायला लागली." आर्याने सांगितले.
हे ऐकल्यावर सुनीतीने आश्चर्याने आर्याकडे पाहिले. ती म्हणाली,
" तू आणि काॅफी? तुला तर आधी काॅफी आवडायची नाही. तू तर दूध घ्यायचीस फक्त."
" अगं, सांगितले ना, स्वीटीमुळे लागली सवय." असे आर्या म्हणाली. हे ऐकल्यावर सुनीतीला जरा काळजी वाटली. या स्वीटीने हिला अजून काय काय सवयी लावल्या आहेत ते पाहिले पाहिजे. नाही तर ती चांगली मुलगी आहे, तिची आर्याला सोबत होते अशा समजात आपण रहायचो, आणि भलतेच घडायचे.
" यातील काॅफी घेऊ का?" असे तिने आर्याला विचारले. ती म्हणाली,
" हो. घे ना. आपलीच आहे बरणी."
" तू कधीपासून काॅफी प्यायला लागलीस?"
" अगं, स्वीटीसोबत घ्यायला लागले. मग आवडायला लागली." आर्याने सांगितले.
हे ऐकल्यावर सुनीतीने आश्चर्याने आर्याकडे पाहिले. ती म्हणाली,
" तू आणि काॅफी? तुला तर आधी काॅफी आवडायची नाही. तू तर दूध घ्यायचीस फक्त."
" अगं, सांगितले ना, स्वीटीमुळे लागली सवय." असे आर्या म्हणाली. हे ऐकल्यावर सुनीतीला जरा काळजी वाटली. या स्वीटीने हिला अजून काय काय सवयी लावल्या आहेत ते पाहिले पाहिजे. नाही तर ती चांगली मुलगी आहे, तिची आर्याला सोबत होते अशा समजात आपण रहायचो, आणि भलतेच घडायचे.
तेव्हा ती आर्याला काहीच बोलली नाही. आपल्यासोबत आर्याला पण तिने स्ट्राॅंग काॅफी बनवली, पण काॅफी घेत असताना तिचे विचारचक्र सुरु होते. स्वीटीबाबत ती आर्याला अधिक माहिती विचारु लागली.
आर्याने सांगितले,
" मम्मी, आजवर मला कुणी मैत्रीण नव्हती. स्वीटी माझ्या आयुष्यात आली तीच माझी सावली बनून. ती कायम माझ्यासोबत असते. कसे वागायचे, कसे वागायचे नाही हे ती मला शिकवते. माझे काही चुकत असेल तर मला लगेच दाखवून देते. जे काम तू करायचीस ते ती करते. कधीकधी मला वाटते, ती तुझाच अंश आहे की काय?"
हे ऐकून सुनीतीला बरे वाटले. कदाचित स्वीटी खरंच चांगली मुलगी असेल. आपण शंका घेतोय ते योग्य नाही. तिला भेटण्याआधी तिच्याबद्दल असा पूर्वग्रह करून घेणे योग्य नाही असे तिला वाटले. तरीही तिच्या मनात कुठेतरी शंका होतीच.
क्रमशः ©® सौ.हेमा पाटील.
आर्याने सांगितले,
" मम्मी, आजवर मला कुणी मैत्रीण नव्हती. स्वीटी माझ्या आयुष्यात आली तीच माझी सावली बनून. ती कायम माझ्यासोबत असते. कसे वागायचे, कसे वागायचे नाही हे ती मला शिकवते. माझे काही चुकत असेल तर मला लगेच दाखवून देते. जे काम तू करायचीस ते ती करते. कधीकधी मला वाटते, ती तुझाच अंश आहे की काय?"
हे ऐकून सुनीतीला बरे वाटले. कदाचित स्वीटी खरंच चांगली मुलगी असेल. आपण शंका घेतोय ते योग्य नाही. तिला भेटण्याआधी तिच्याबद्दल असा पूर्वग्रह करून घेणे योग्य नाही असे तिला वाटले. तरीही तिच्या मनात कुठेतरी शंका होतीच.
क्रमशः ©® सौ.हेमा पाटील.
काय होईल पुढे? कशी आहे स्वीटी? सुनीतीला वाटणारी काळजी योग्य आहे का? हे सर्व जाणून घेण्यासाठी पुढील भाग नक्की वाचा.
अष्टपैलू लेखक स्पर्धा - २०२५
अष्टपैलू लेखक स्पर्धा - २०२५