रुममेट भाग ७
©® सौ.हेमा पाटील.
मागील भागात आपण पाहिले, सुनीतीने आर्याचा मोबाईल चेक केला. तिला जी शंका आली होती, त्याची पुष्टी मिळाली नाही; परंतु आर्याचे शाॅर्ट कपड्यांतील फोटो तिला पहायला मिळाले. ते फोटो पाहून तिच्या मनात अनेक प्रश्न निर्माण झाले. आता पुढे...
आर्याचा मोबाईल बाजूला ठेवणार इतक्यात तिला आठवले म्हणून तिने पुन्हा एकदा वाॅटसअप ओपन केले. तिथे तिने स्वीटीचा नंबर शोधला, पण सापडला नाही. मग तिने सीम काॅन्टॅक्टस् मध्ये जाऊन शोधला. तिथेही तिला स्वीटी या नावाने कुठलाही नंबर सापडला नाही. कदाचित आर्याने वेगळ्या नावाने तिचा नंबर सेव्ह केला असावा असे तिला वाटले.
आता सुनीतीच्या डोक्यात विचारांचा गुंता झाला. त्या गुंत्यामुळे ती रात्रभर शांत झोपू शकली नाही. जरा झोप लागली तेवढ्यात स्वप्न पडले. स्वप्नात आर्या तोकडे कपडे घालून एका फॅशन शोमध्ये कॅटवाॅक करत आहे असे तिला दिसले व ती खडबडून जागी झाली. शेजारी आर्याला गाढ झोपलेले पाहून ती जरा शांत झाली.
स्वीटीबाबत माहिती मिळवायची असे तिने ठरवले. आर्या सकाळी आवरुन ऑफीसला गेली. सुनीती याचीच वाट पहात होती. तिने बारकाईने सगळे कपाट पालथे घातले, पण कपड्यांशिवाय काहीच हाती लागले नाही. मग तिने घरमालकांना फोन केला. याशिवाय आपल्याकडे दुसरा उपाय नाही असे तिला वाटले.
आर्यासाठी रुम घेताना सुनीतीचे घरमालकांशी बोलणे झाले होते. ॲग्रीमेंट करण्यासाठी माधवराव पुण्याला आले होते; परंतु सगळी माहिती विचारुन रुम फायनल करण्याची बोलणी सुनीतीने केली होती. ओळख होती त्यामुळे सहजच पुण्यात आले म्हणून फोन केला आहे असे भासवून बोलता आले असते.
आर्यासाठी रुम घेताना सुनीतीचे घरमालकांशी बोलणे झाले होते. ॲग्रीमेंट करण्यासाठी माधवराव पुण्याला आले होते; परंतु सगळी माहिती विचारुन रुम फायनल करण्याची बोलणी सुनीतीने केली होती. ओळख होती त्यामुळे सहजच पुण्यात आले म्हणून फोन केला आहे असे भासवून बोलता आले असते.
तिने फोन लावला. थोडेफार खुशालीचे बोलणे झाल्यावर तिने विचारले,
" तुमच्याकडे स्वीटीचा मोबाईल नंबर आहे का? मला देता का? "
" कोण स्वीटी?" पलिकडून विचारले.
" अहो, तुमची भाडेकरु, स्वीटी. तुमच्याकडे तिचे वेगळे नाव सेव्ह असेल नाही का?" सुनीती म्हणाली.
" तुमची मुलगी आर्या सोडून त्या अपार्टमेंटमध्ये आमची दुसरी कुणीही भाडेकरू नाही. तुम्हांला कुणी सांगितले की स्वीटी नावाची कुणी मुलगी आमची भाडेकरू आहे म्हणून?" घरमालकांनी वेगळाच पेच निर्माण केला.
" हो का? मला वाटले, ती पण तुमचीच भाडेकरू आहे. माझा काहीतरी गैरसमज झाला." असे म्हणत तिने फोन ठेवला.
" तुमच्याकडे स्वीटीचा मोबाईल नंबर आहे का? मला देता का? "
" कोण स्वीटी?" पलिकडून विचारले.
" अहो, तुमची भाडेकरु, स्वीटी. तुमच्याकडे तिचे वेगळे नाव सेव्ह असेल नाही का?" सुनीती म्हणाली.
" तुमची मुलगी आर्या सोडून त्या अपार्टमेंटमध्ये आमची दुसरी कुणीही भाडेकरू नाही. तुम्हांला कुणी सांगितले की स्वीटी नावाची कुणी मुलगी आमची भाडेकरू आहे म्हणून?" घरमालकांनी वेगळाच पेच निर्माण केला.
" हो का? मला वाटले, ती पण तुमचीच भाडेकरू आहे. माझा काहीतरी गैरसमज झाला." असे म्हणत तिने फोन ठेवला.
' हे नेमके काय चाललेय? कोण आहे ही स्वीटी? ती इथे आर्यासोबत रहाते आणि घरमालकांना माहित नाही? की ती इथे रहातेय असे सांगितले की भाडे वाढेल म्हणून मुलींनी ती गोष्ट घरमालकांपासून लपवून ठेवली? याचा छडा लावलाच पाहिजे.' सुनीतीच्या मनातील शंकेने आता उग्र रूप धारण केले.
संध्याकाळी आर्या ऑफीसमधून घरी परत आल्यावर सुनीतीने तिला विचारले,
" आज स्वीटी येईल ना? चार दिवसांनी येणार होती ना? झाले की आता चार दिवस." आर्या म्हणाली,
" तू आहेस तोपर्यंत ती येणार नाही."
" म्हणजे काय? मला घाबरते ती? " यावर आर्या म्हणाली,
"अगं, ती घरुन काम करु शकते ना. या आठवड्यात तू माझ्या सोबतीला आहेस, म्हणून ती घरीच थांबलीय. पुढच्या आठवड्यात दिवाळी आहे ना! आता दिवाळीनंतरच येईल ती."
" आज स्वीटी येईल ना? चार दिवसांनी येणार होती ना? झाले की आता चार दिवस." आर्या म्हणाली,
" तू आहेस तोपर्यंत ती येणार नाही."
" म्हणजे काय? मला घाबरते ती? " यावर आर्या म्हणाली,
"अगं, ती घरुन काम करु शकते ना. या आठवड्यात तू माझ्या सोबतीला आहेस, म्हणून ती घरीच थांबलीय. पुढच्या आठवड्यात दिवाळी आहे ना! आता दिवाळीनंतरच येईल ती."
हे ऐकल्यावर सुनीती विचारात पडली. आता स्वीटीचा शोध कसा घ्यायचा हे तिला समजेना. माधवरावांनी फोनवर तिच्यामागे परत ये असा सारखा लकडा लावला होता. तिने सोसायटीच्या मेनगेटवर जायचे असे ठरवले. सोसायटीच्या मेन गेटवर आत येताना प्रत्येकाला एंट्रीची नोंद करावी लागते. आता जर स्वीटी आथोराईज्ड भाडेकरू नसेल तर तिला आत येताना एंट्रीची नोंद करुनच प्रवेश मिळत असणार. त्यामुळे तिथे रिक्वेस्ट करुन पहाता येईल असा विचार करून ती तडक मेन गेटवर गेली.
तिने तिथे रिक्वेस्ट केली की,
" बिल्डिंग नंबर F/ 504 मध्ये पंधरा दिवसांपूर्वी कोण कोण आले होते ते चेक करुन सांगा. माझी मुलगी तिथे एकटी रहाते. मला क्राॅसचेक करुन पहायचे आहे."
" आम्ही असे कुणालाही रजिस्टर दाखवत नाही. तुम्हांला कसे दाखवणार?" असे समोरुन उत्तर आल्यावर तिने पाचशेची नोट हळूच रजिस्टरच्या खाली सारली. त्याबरोबर पूर्ण रजिस्टर तिच्यासमोर ठेवण्यात आले. तिने स्वतः एंट्रीज चेक केल्या, पण आर्याच्या रुमवर कुणाचीही एंट्री नव्हती. ती बुचकळ्यात पडली. नेमके काय चाललेय?
" बिल्डिंग नंबर F/ 504 मध्ये पंधरा दिवसांपूर्वी कोण कोण आले होते ते चेक करुन सांगा. माझी मुलगी तिथे एकटी रहाते. मला क्राॅसचेक करुन पहायचे आहे."
" आम्ही असे कुणालाही रजिस्टर दाखवत नाही. तुम्हांला कसे दाखवणार?" असे समोरुन उत्तर आल्यावर तिने पाचशेची नोट हळूच रजिस्टरच्या खाली सारली. त्याबरोबर पूर्ण रजिस्टर तिच्यासमोर ठेवण्यात आले. तिने स्वतः एंट्रीज चेक केल्या, पण आर्याच्या रुमवर कुणाचीही एंट्री नव्हती. ती बुचकळ्यात पडली. नेमके काय चाललेय?
'आर्या पुण्यात आल्यावर दोन तीन महिन्यांत एवढी बदलली? कोण आहे ही स्वीटी? आर्या तर सारखी तिच्या नावाचा जप करत असते. स्वीटी रुम वर येत नाही तर मग आर्या तिच्या रुम वर जाते का?'असा विचार करून तिने सीसीटीव्ही कॅमेरा फुटेज दाखवण्याची विनंती केली. आता मात्र कामगाराने लगेच तत्परतेने मागील फुटेज दाखवले.
त्यात दररोज आर्या संध्याकाळी घरी आलेली दिसत होती, त्यानंतर सकाळी ऑफीसला जाताना दिसत होती. सुट्टीच्या दिवशी ती बाहेर जाताना दिसली, पण चार तासांनी परत एकटीच आलेली दिसली. एकदा ती भांड्यांची पिशवी सावरत आलेली दिसली, तेव्हा पण ती एकटीच होती. तिने सुनीतीला सांगितले होते की, ती स्वीटीसोबत भांडी आणायला जाणार आहे हे सुनीतीला आठवले.
आता आर्याला स्पष्टपणे विचारायचे असे तिने ठरवले. संध्याकाळी आर्या घरी आल्यावर ती म्हणाली,
" मला स्वीटीशी बोलायचेय. तू फोन लाव. आणि विडिओ काॅल कर."
" अगं, तुला सांगितले ना मी, घरी गेल्यावर आम्ही एकमेकींना फोन करत नाही म्हणून."
" पण आत्ता करायचा. माझ्यासमोर करायचा. मला बघायचेय स्वीटीला."
हे ऐकून आर्याने मोबाईल हातात घेतला व स्वीटीला फोन केला. फोन वाजत होता, पण पलिकडून उचलला गेला नाही. मम्मीकडे पहात तिने नाक उडवले. ती वाॅशरुमला गेलेली पाहून सुनीतीने आर्याचा मोबाईल हातात घेऊन नंबर बघितला. Tee या नावाने तो नंबर सेव्ह केलेला होता. तिने तो नंबर काॅपी करुन स्वतःला पाठवला व आर्याला समजू नये म्हणून डिलीट फाॅर मी केले. तेवढ्यात आर्या वाॅशरुममधून आली. मम्मीच्या हातात मोबाईल बघून तिने मोबाईल घेतला व मम्मीला म्हणाली,
" झाले समाधान? नाही उचलला ना तिने?"
यावर सुनीती काहीच बोलली नाही.
" मी उद्या सकाळी परत जाते. तू कधी येणार आहेस गावाला?" सुनीती म्हणाली.
" मी पुढच्या बुधवारी संध्याकाळी येईन." असे आर्याने सांगितले.
" मला स्वीटीशी बोलायचेय. तू फोन लाव. आणि विडिओ काॅल कर."
" अगं, तुला सांगितले ना मी, घरी गेल्यावर आम्ही एकमेकींना फोन करत नाही म्हणून."
" पण आत्ता करायचा. माझ्यासमोर करायचा. मला बघायचेय स्वीटीला."
हे ऐकून आर्याने मोबाईल हातात घेतला व स्वीटीला फोन केला. फोन वाजत होता, पण पलिकडून उचलला गेला नाही. मम्मीकडे पहात तिने नाक उडवले. ती वाॅशरुमला गेलेली पाहून सुनीतीने आर्याचा मोबाईल हातात घेऊन नंबर बघितला. Tee या नावाने तो नंबर सेव्ह केलेला होता. तिने तो नंबर काॅपी करुन स्वतःला पाठवला व आर्याला समजू नये म्हणून डिलीट फाॅर मी केले. तेवढ्यात आर्या वाॅशरुममधून आली. मम्मीच्या हातात मोबाईल बघून तिने मोबाईल घेतला व मम्मीला म्हणाली,
" झाले समाधान? नाही उचलला ना तिने?"
यावर सुनीती काहीच बोलली नाही.
" मी उद्या सकाळी परत जाते. तू कधी येणार आहेस गावाला?" सुनीती म्हणाली.
" मी पुढच्या बुधवारी संध्याकाळी येईन." असे आर्याने सांगितले.
सुनीती कलेढोणला परत गेली. गेल्यावर तिने त्या नंबरवर फोन लावला, पण कुणीच फोन उचलला नाही. तिचा चिंतित चेहरा पाहून माधवरावांनी कारण विचारले. यावर जे काही घडले ते सगळे तिने माधवरावांना सांगितले. ते ऐकून माधवरावही विचारात पडले.
क्रमशः ©® सौ.हेमा पाटील.
क्रमशः ©® सौ.हेमा पाटील.
का स्वीटीने फोन उचलला नाही? स्वीटी माझ्यासोबत रहाते असे आर्याने सांगितले ते खोटे होते का? नेमके काय चाललेय? याची उत्तरे शोधण्यासाठी कथेचे पुढचे भाग वाचणे अनिवार्य आहे.
अष्टपैलू लेखक स्पर्धा - २०२५
अष्टपैलू लेखक स्पर्धा - २०२५
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा