रुममेट भाग ९
©® सौ.हेमा पाटील.
मागील भागात आपण पाहिले, माधवराव व सुनीती दोघेही आर्याची मैत्रीण स्वीटी हिच्यामुळे बेचैन आहेत. आर्या स्वतःच्या मोबाईलवर स्वीटीशी स्वतःच्याच दुसऱ्या वाॅटसअपवर मेसेजेसमधून बोलतेय.दुसरे सीमकार्ड घेतले आहे हेही ती मान्य करत नाहीय. काय करावे असा प्रश्न दोघांनाही पडलाय. आता पुढे...
सुनीतीने तिच्या मैत्रिणीच्या चंदाच्या मुलीची मदत घेण्याचे ठरवले. ती मनोविकार तज्ज्ञ होती. योगायोगाने तीपण सुट्टीत गावी आली होती. माधवरावांनी पण याला अनुमोदन दिले.
चंदा खटावमध्ये रहात होती.
चंदा खटावमध्ये रहात होती.
मावशीला भेटायला जायचे आहे असे सांगून सुनीती आर्याला घेऊन चंदाकडे आली. चंदाला व तिच्या मुलीला सुनीतीने आधीच थोडीफार कल्पना दिली होती. सहजच गप्पा मारता मारता चंदा व सुनीती किचनमध्ये शिरल्या. प्रणिती आणि आर्याच्या गप्पा रंगल्या. बोलता बोलता प्रणितीने विचारले,
" पुण्यात मैत्रिणी वैगेरे मिळाल्या की नाही? करमतेय का पुण्यात?"
" हो. स्वीटी ही एकच मैत्रिण मिळाली आहे. तेवढीच पुरेशी आहे माझ्यासाठी." आर्या म्हणाली.
" आधी तर तू तुझ्या मम्मीला सोडून अजिबात रहात नव्हतीस ना? मी पाहिले होते लहान असताना." प्रणिती म्हणाली.
" पुण्यात मैत्रिणी वैगेरे मिळाल्या की नाही? करमतेय का पुण्यात?"
" हो. स्वीटी ही एकच मैत्रिण मिळाली आहे. तेवढीच पुरेशी आहे माझ्यासाठी." आर्या म्हणाली.
" आधी तर तू तुझ्या मम्मीला सोडून अजिबात रहात नव्हतीस ना? मी पाहिले होते लहान असताना." प्रणिती म्हणाली.
" हो. खरं आहे. आत्ता सुद्धा पप्पांनी माझ्याकडून वचन घेतले होते म्हणून मी एकटी रहातेय. मी खूप अस्वस्थ झाले होते. पप्पांच्या वचनाचा विचार न करता आता मम्मीला बोलावून घ्यायचे अशा निर्णयाप्रत मी पोहोचले होते. त्याचवेळी माझ्या आयुष्यात स्वीटी आली. त्यामुळे मी तिच्यासोबतीने मम्मी शिवाय राहू शकले."
" तुझ्या मैत्रिणीशी आपण दोघी बोलू शकतो. अगदी आत्ता सुद्धा बोलू शकतो. तुला गंमत बघायची आहे?" प्रणितीने विचारले.
" हो. चालेल. ओळख नसताना स्वीटी तु़झ्याशी कशी बोलते ते पहायला आवडेल मला." आर्या म्हणाली.
" चल मग आत. त्यादोघींच्या आत गप्पा सुरू आहेत तेवढ्यात आपण आत जाऊया. नाही तर त्यांच्या बडबडीने मध्येच आपल्याला डिस्टर्ब होईल." असे म्हणत प्रणिती तिला आतल्या रुममध्ये घेऊन गेली.
" चल मग आत. त्यादोघींच्या आत गप्पा सुरू आहेत तेवढ्यात आपण आत जाऊया. नाही तर त्यांच्या बडबडीने मध्येच आपल्याला डिस्टर्ब होईल." असे म्हणत प्रणिती तिला आतल्या रुममध्ये घेऊन गेली.
आपली बॅग उघडून प्रणितीने लोलक बाहेर काढला. ती आर्याला म्हणाली,
" आता मी सांगेन तसे केलेस तर स्वीटी आपल्यासोबत बोलेल. फक्त तू मी दिलेल्या सूचनांचे पालन कर." आर्याने मान हलवली.
प्रणितीने आर्याला सूचना देऊन संमोहित केले. ती संमोहित झाली आहे याची खात्री करून घेतली. मग तिला प्रश्न विचारायला सुरुवात केली. संमोहित झाल्याने आर्याचे शरीर गुंगीत होते, पण तिचे अंतर्मन जागृत होते. प्रणितीने पहिला प्रश्न विचारला,
" तू दुसरे सीमकार्ड का घेतलेस?"
" स्वीटीशी बोलण्यासाठी." आर्याचा अगदी खोल आवाज आला.
" तुझ्याच मोबाईलमध्ये दोन्ही सीमकार्ड आहेत ना?"
" हो."
" मग स्वीटीशी कशी बोलू शकतेस तू?"
" हो. बोलता येते ना. सकाळपासून रात्री झोपेपर्यंत आम्ही वाॅटसअपवर बोलत असतो."
" स्वीटी तर तुझ्यासोबत रहाते ना? तुझी रुममेट आहे ना ती?"
" हो. ती माझ्यासोबतच रहाते."
" मग तिच्याशी वाॅटसअपवर बोलायची काय गरज?"
" असे कसे? ती सारखी माझ्याजवळ नसते. म्हणून मी तिच्या संपर्कात रहाते."
" का? तिच्याशी सारखा संपर्क का साधावासा वाटतो तुला?"
" तसे केले नाही तर मला खूप भीती वाटते."
" कसली?"
" माणसांची. आधी मम्मी सारखी जवळ असायची. सोबत असायची. आता मी एकटी पुण्यात रहाते."
" मग काय झाले? मी पण एकटीच पुण्यात रहाते. अशा खूपजणी एकट्या रहातात. माणसे काय खातात का आपल्याला?"
" हो. वाईट असतात माणसे. लहानपणापासून मम्मी माझी कायम सोबत करायची."
" मग मम्मीला बोलवायचेस ना आत्ताही सोबतीला."
" पण पप्पांनी माझ्याकडून वचन घेतले होते ना."
" कसले?"
" मम्मीला पुण्याला बोलावून घ्यायचे नाही म्हणून. एकटीने रहायची सवय करायची."
" म्हणून तू स्वीटीशी जवळीक साधली? मम्मीची कमतरता भरुन काढण्यासाठी?"
" हो."
हे ऐकून प्रणितीने आजचे सेशन थांबवले. तिला रिलीज करुन तिने टेपिंग बंद केले.
आर्या नाॅर्मल झाली की तिने " सुनीती कुठे आहे " हे विचारले. दोघी बाहेर आल्या तर सुनीती व चंदा हाॅलमध्ये बसल्या होत्या. पोहे चहा घेऊन दोघी परत गेल्या. दरम्यान प्रणितीने सुनीतीला बाजूला घेऊन आर्याची अजून काही सीटींग्ज घ्यावी लागतील हे सांगितले. याबाबत आपण पुढच्या वेळी बोलू असे सांगितले. आर्याबाबत थोडी काळजी घ्यावी लागेल असेही सांगितले.
" काय झाले आहे आर्याला?" सुनीतीने विचारले.
" मावशी याबाबत मी पुढच्या वेळी बोलेन असे सांगितले आहे ना...काळजी करु नका."
" आता मी सांगेन तसे केलेस तर स्वीटी आपल्यासोबत बोलेल. फक्त तू मी दिलेल्या सूचनांचे पालन कर." आर्याने मान हलवली.
प्रणितीने आर्याला सूचना देऊन संमोहित केले. ती संमोहित झाली आहे याची खात्री करून घेतली. मग तिला प्रश्न विचारायला सुरुवात केली. संमोहित झाल्याने आर्याचे शरीर गुंगीत होते, पण तिचे अंतर्मन जागृत होते. प्रणितीने पहिला प्रश्न विचारला,
" तू दुसरे सीमकार्ड का घेतलेस?"
" स्वीटीशी बोलण्यासाठी." आर्याचा अगदी खोल आवाज आला.
" तुझ्याच मोबाईलमध्ये दोन्ही सीमकार्ड आहेत ना?"
" हो."
" मग स्वीटीशी कशी बोलू शकतेस तू?"
" हो. बोलता येते ना. सकाळपासून रात्री झोपेपर्यंत आम्ही वाॅटसअपवर बोलत असतो."
" स्वीटी तर तुझ्यासोबत रहाते ना? तुझी रुममेट आहे ना ती?"
" हो. ती माझ्यासोबतच रहाते."
" मग तिच्याशी वाॅटसअपवर बोलायची काय गरज?"
" असे कसे? ती सारखी माझ्याजवळ नसते. म्हणून मी तिच्या संपर्कात रहाते."
" का? तिच्याशी सारखा संपर्क का साधावासा वाटतो तुला?"
" तसे केले नाही तर मला खूप भीती वाटते."
" कसली?"
" माणसांची. आधी मम्मी सारखी जवळ असायची. सोबत असायची. आता मी एकटी पुण्यात रहाते."
" मग काय झाले? मी पण एकटीच पुण्यात रहाते. अशा खूपजणी एकट्या रहातात. माणसे काय खातात का आपल्याला?"
" हो. वाईट असतात माणसे. लहानपणापासून मम्मी माझी कायम सोबत करायची."
" मग मम्मीला बोलवायचेस ना आत्ताही सोबतीला."
" पण पप्पांनी माझ्याकडून वचन घेतले होते ना."
" कसले?"
" मम्मीला पुण्याला बोलावून घ्यायचे नाही म्हणून. एकटीने रहायची सवय करायची."
" म्हणून तू स्वीटीशी जवळीक साधली? मम्मीची कमतरता भरुन काढण्यासाठी?"
" हो."
हे ऐकून प्रणितीने आजचे सेशन थांबवले. तिला रिलीज करुन तिने टेपिंग बंद केले.
आर्या नाॅर्मल झाली की तिने " सुनीती कुठे आहे " हे विचारले. दोघी बाहेर आल्या तर सुनीती व चंदा हाॅलमध्ये बसल्या होत्या. पोहे चहा घेऊन दोघी परत गेल्या. दरम्यान प्रणितीने सुनीतीला बाजूला घेऊन आर्याची अजून काही सीटींग्ज घ्यावी लागतील हे सांगितले. याबाबत आपण पुढच्या वेळी बोलू असे सांगितले. आर्याबाबत थोडी काळजी घ्यावी लागेल असेही सांगितले.
" काय झाले आहे आर्याला?" सुनीतीने विचारले.
" मावशी याबाबत मी पुढच्या वेळी बोलेन असे सांगितले आहे ना...काळजी करु नका."
घरी आल्यावर तिने याबाबत माधवरावांना सांगितले.
पुढच्या सीटींगच्या वेळी आर्याने संमोहनादरम्यान कबूल केले की, स्वीटीमुळे ती पुण्यात राहू शकते. स्वीटीशिवाय तिला पुण्यात रहाणे शक्य नाही.
" तूच स्वीटी आहेस ना?" प्रणितीने थेट प्रश्न विचारला. यावर आर्या एकदम गप्प झाली.
" बोल ना स्वीटी. तू आर्याची बेस्ट फ्रेंड आहेस ना? तिच्या मम्मीच्या सोबतीची कमतरता तिला जाणवू नये म्हणून तू तिच्या आयुष्यात आली आहेस ना? तूच आर्या आहेस, अन् तूच स्वीटी आहेस ना?"
पुढच्या सीटींगच्या वेळी आर्याने संमोहनादरम्यान कबूल केले की, स्वीटीमुळे ती पुण्यात राहू शकते. स्वीटीशिवाय तिला पुण्यात रहाणे शक्य नाही.
" तूच स्वीटी आहेस ना?" प्रणितीने थेट प्रश्न विचारला. यावर आर्या एकदम गप्प झाली.
" बोल ना स्वीटी. तू आर्याची बेस्ट फ्रेंड आहेस ना? तिच्या मम्मीच्या सोबतीची कमतरता तिला जाणवू नये म्हणून तू तिच्या आयुष्यात आली आहेस ना? तूच आर्या आहेस, अन् तूच स्वीटी आहेस ना?"
यावर ती म्हणाली,
" हो. मीच स्वीटी आहे. आर्याची झालेली घुसमट मला पाहवली नाही. यासाठी मी तिच्या मदतीला आले. माझ्यासोबत असल्यावर आर्या स्वतःला सुरक्षित समजते. तिला झोपताना मम्मीच्या गालावर हात ठेवून झोपायची सवय होती. आता ती माझ्या गालावर हात ठेवून झोपते."
हे सगळे प्रणितीने टेप केले होते. स्वीटी बनून बोलताना आर्याच्या आवाजातही बदल झाला होता. आता स्वीटीला आर्याच्या मनातून हद्दपार करुन तिथे फक्त आर्याचेच अस्तित्व ठेवण्याचे काम प्रणितीला करायचे होते. अवघड असले तरी ते अशक्य नाही अशी ग्वाही तिने सुनीतीला दिली होती.
क्रमशः
©® सौ.हेमा पाटील.
" हो. मीच स्वीटी आहे. आर्याची झालेली घुसमट मला पाहवली नाही. यासाठी मी तिच्या मदतीला आले. माझ्यासोबत असल्यावर आर्या स्वतःला सुरक्षित समजते. तिला झोपताना मम्मीच्या गालावर हात ठेवून झोपायची सवय होती. आता ती माझ्या गालावर हात ठेवून झोपते."
हे सगळे प्रणितीने टेप केले होते. स्वीटी बनून बोलताना आर्याच्या आवाजातही बदल झाला होता. आता स्वीटीला आर्याच्या मनातून हद्दपार करुन तिथे फक्त आर्याचेच अस्तित्व ठेवण्याचे काम प्रणितीला करायचे होते. अवघड असले तरी ते अशक्य नाही अशी ग्वाही तिने सुनीतीला दिली होती.
क्रमशः
©® सौ.हेमा पाटील.
आता पुढे काय होणार? स्वीटी आणि आर्या यांची सरमिसळ होणार की आर्यांचे व्यक्तीमत्व वेगळे करण्यात प्रणितीला यश येईल? हे जाणून घेण्यासाठी पुढील भाग नक्की वाचा.
अष्टपैलू लेखक स्पर्धा - २०२५
अष्टपैलू लेखक स्पर्धा - २०२५